آیه ۱۰۵ سوره آلعمران: تفاوت میان نسخهها
جز (added Category:آیههای مدنی قرآن using HotCat) |
(ابرابزار) |
||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''آیه ۱۰۵ سوره آلعمران''' صد و پنجمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۰۵ سوره آلعمران''' صد و پنجمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. [[قرآن]] در آیه مورد بحث با تأکید بر پرهیز از تفرقه و اختلاف، بار دیگر [[مسلمانان]] را به برادری و اتحاد با یکدیگر دعوت و برای آنانی که از این مطلب تخطی کنند، عذاب بزرگی را در سرانجام کارشان پیشبینی میکند. | |||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۶: | خط ۱۷: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران | به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، قرآن در آیه مورد بحث با تأکید بر پرهیز از تفرقه و اختلاف، بار دیگر مسلمانان را به برادری و اتحاد با یکدیگر دعوت و برای آنانی که از این مطلب تخطی کنند، عذاب بزرگی را در سرانجام کارشان پیشبینی میکند. به گزارش وی، قرآن هر جا که نسبت به مطلبی هشدار داده، در آینده به وقوع پیوسته است. چنانچه [[محمد|پیامبر اسلام]] نیز قبل از درگذشت خود، از این موضوع خبر داده بود که مسلمانان بعد از او، در دین و عقایدشان دچار پراکندگی میگردند و سالها گروههای مختلفی از آنان با یکدیگر به جنگ و نزاع خواهند پرداخت.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۲–۴۴|ج=۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
خط ۳۷: | خط ۳۸: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مدنی قرآن]] | [[رده:آیههای مدنی قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۴۶
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | آلعمران | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۰۰ | ||||
شماره آیه | ۱۰۵ | ||||
شماره جزء | ۴ | ||||
شماره حزب | ۱۳ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۰۵ سوره آلعمران صد و پنجمین آیه از سومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. قرآن در آیه مورد بحث با تأکید بر پرهیز از تفرقه و اختلاف، بار دیگر مسلمانان را به برادری و اتحاد با یکدیگر دعوت و برای آنانی که از این مطلب تخطی کنند، عذاب بزرگی را در سرانجام کارشان پیشبینی میکند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ تَفَرَّقُوا وَاخْتَلَفُوا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْبَيِّنَاتُ ۚ وَأُولَٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و مانند کسانی نباشید که پراکنده شدند و اختلاف کردند پس از اینکه نشانههای روشن پیش آنها آمد، و برای ایشان عذابی بزرگ است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و همانند کسانی نباشید که پس از آنکه روشنگریها فراراهشان آمد، پراکنده شدند و اختلاف یافتند، و اینان عذابی سهمگین [در پیش] دارند»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، قرآن در آیه مورد بحث با تأکید بر پرهیز از تفرقه و اختلاف، بار دیگر مسلمانان را به برادری و اتحاد با یکدیگر دعوت و برای آنانی که از این مطلب تخطی کنند، عذاب بزرگی را در سرانجام کارشان پیشبینی میکند. به گزارش وی، قرآن هر جا که نسبت به مطلبی هشدار داده، در آینده به وقوع پیوسته است. چنانچه پیامبر اسلام نیز قبل از درگذشت خود، از این موضوع خبر داده بود که مسلمانان بعد از او، در دین و عقایدشان دچار پراکندگی میگردند و سالها گروههای مختلفی از آنان با یکدیگر به جنگ و نزاع خواهند پرداخت.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره آلعمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کردهاند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع میشود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۸: ۳۱۴.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۳: ۵۶۶.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۶۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۶۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۳: ۴۲–۴۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره آلعمران»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.