آیه ۱۴۷ سوره آلعمران: تفاوت میان نسخهها
جز (added Category:آیههای مدنی قرآن using HotCat) |
(ابرابزار) |
||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۴۷ سوره آلعمران''' صد و چهل و هفتمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. [[قرآن]] در این آیه دعاهای یاران باوفای پیامبران پیشین را بیان میکند که آنان به هنگام گرفتار شدن در برابر دشمن، هرگز فکر تسلیم یا فرار یا ارتداد نبودند و با درخواست بخشش از [[الله|خدا]]، از او طلب استقامت و پایداری نیز میکردند. | |||
'''آیه ۱۴۷ سوره آلعمران''' صد و چهل و هفتمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. | |||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۸: | خط ۱۷: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران | به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، قرآن در این آیه دعاهای یاران باوفای پیامبران پیشین را بیان میکند که آنان به هنگام گرفتار شدن در برابر دشمن، هرگز فکر تسلیم یا فرار یا ارتداد نبودند و با درخواست بخشش از خدا، از او طلب استقامت و پایداری نیز میکردند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۲۱–۱۲۳|ج=۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
خط ۳۹: | خط ۳۸: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مدنی قرآن]] | [[رده:آیههای مدنی قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۵۰
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | آلعمران | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۰۰ | ||||
شماره آیه | ۱۴۷ | ||||
شماره جزء | ۴ | ||||
شماره حزب | ۱۴ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۴۷ سوره آلعمران صد و چهل و هفتمین آیه از سومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. قرآن در این آیه دعاهای یاران باوفای پیامبران پیشین را بیان میکند که آنان به هنگام گرفتار شدن در برابر دشمن، هرگز فکر تسلیم یا فرار یا ارتداد نبودند و با درخواست بخشش از خدا، از او طلب استقامت و پایداری نیز میکردند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَمَا كَانَ قَوْلَهُمْ إِلَّا أَنْ قَالُوا رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَإِسْرَافَنَا فِي أَمْرِنَا وَثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وَانْصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و نبود سخن آنها جز اینکه میگفتند: پروردگار! گناهان ما را بیامرز و از اسرافمان گذشت فرما، و گامهایمان را استوار و محکم دار و ما را بر جمعیت کافران پیروز گردان»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و سخن ایشان جز این نبود که گفتند پروردگارا گناهان ما و گزافکاریمان را در کارمان بیامرز و گامهای ما را استوار بدار و ما را بر خدانشناسان پیروز گردان»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، قرآن در این آیه دعاهای یاران باوفای پیامبران پیشین را بیان میکند که آنان به هنگام گرفتار شدن در برابر دشمن، هرگز فکر تسلیم یا فرار یا ارتداد نبودند و با درخواست بخشش از خدا، از او طلب استقامت و پایداری نیز میکردند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره آلعمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کردهاند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع میشود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۹: ۳۸۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۴: ۳۶.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۶۸.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۶۸.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۳: ۱۲۱–۱۲۳.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره آلعمران»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.