آیه ۱۰۱ سوره بقره: تفاوت میان نسخهها
(ابرابزار) |
(+رده:آیههای با موضوع یهودیت، +رده:آیههای با موضوع اهل کتاب، +رده:آیههای با موضوع پیامبران، +رده:آیههای با موضوع کفر (هاتکت)) |
||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
[[رده:آیههای مدنی قرآن]] | [[رده:آیههای مدنی قرآن]] | ||
[[رده:آیههای با موضوع یهودیت]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع اهل کتاب]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع پیامبران]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع کفر]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۴:۱۸
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | بقره | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۸۶ | ||||
شماره آیه | ۱۰۱ | ||||
شماره جزء | ۱ | ||||
شماره حزب | ۳ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۰۱ سوره بقره، صد و یکمین آیه از دومین سوره قرآن است. این آیه را مدنی دانستهاند. در متن این آیه از انکار نبوت پیامبر بعدی با وجود تشریح صفات و ویژگیهای او در کتاب آسمانی قبلی یاد شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَلَمَّا جَاءَهُمْ رَسُولٌ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ مُصَدِّقٌ لِمَا مَعَهُمْ نَبَذَ فَرِيقٌ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ كِتَابَ اللَّهِ وَرَاءَ ظُهُورِهِمْ كَأَنَّهُمْ لَا يَعْلَمُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و زمانی که پیامبری از جانب خداوند نزد آنها آمد که تصدیق کننده چیزی بود که با خود داشتند، گروهی از اهل کتاب، کتاب خدا را پشت سرشان انداختند گویی (از آن هیچ) نمیدانند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و چون پیامبری از سوی خداوند به نزد ایشان آمد که گواهیدهنده بر [حقانیت] کتابشان بود، گروهی از اهل کتاب، کتاب الهی را به پشت سر افکندند، گویی [حقیقت را] نمیدانند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که متن این آیه در تأکید بر مفاهیم آیات قبل نازل شده است. در متن این آیه آمده است که اهل کتاب که نوید پیامبر بعدی را شنیده بودند، با دیدن نشانههای او، آموزههای کتاب الهی خود را منکر شدند به گونهای که گویا اصلاً آنها را ندیدهاند. مکارم شیرازی معتقد است که این انکار ناشی از تکبر اهالی کتاب بوده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره بقره، دومین سوره قرآن است که به خاطر دربرداشتن داستان گاو بنیاسرائیل، به نام بقره شناخته میشود. این سوره با ۲۸۵ یا ۲۸۷ آیه، بزرگترین سوره قرآن است. این سوره اولین سورهایست که با حروف مقطعه شروع میشود. بیشترین احکام فقهی قرآن نیز در این سوره قرار دارد. این سوره هشتاد و هفتمین و به نقلی هشتاد و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام است که پس از سوره مطففین و پیش از سوره انفال نازل شده است. در ترتیب مصحف اما بعد از سوره حمد و قبل از سوره آلعمران قرار گرفته است. تمام آیات این سوره در مدینه نازل شدهاند، بجز آیه ۲۸۱ سوره که در ماجرای حجةالوداع نازل شده است. وجود ۲۶ ناسخ یا منسوخ در این سوره گزارش شده است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱: ۶۱۶.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱: ۳۴۶.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۵.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۵.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱: ۳۶۸.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره بقره»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۹۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.