آیه ۱۴۴ سوره بقره: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(+رده:آیههای با موضوع آسمان، +رده:آیههای با موضوع یهودیت، +رده:آیههای با موضوع مکانها، +رده:آیههای با موضوع قبله، +رده:آیههای با موضوع صفات خدا (هاتکت)) |
||
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۴۴ سوره بقره'''، صد و چهل و چهارمین [[آیه]] از دومین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را [[مکی و مدنی|مدنی]] دانستهاند. | '''آیه ۱۴۴ سوره بقره'''، صد و چهل و چهارمین [[آیه]] از دومین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را [[مکی و مدنی|مدنی]] دانستهاند. این آیه نیز در ضمن آیات پیشین در موضوع تغییر [[قبله]] مسلمانان است. در این آیه این تغییر مورد رضایت [[محمد|پیامبر اسلام]] عنوان شده است و تأکید شده که همه مسلمانان باید از این پس رو به [[کعبه]] باشند. | ||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که چون محمد به واسطه کنایههای [[یهودیان]] نسبت به یکی بودن قبله [[مسلمان|مسلمانان]] و یهودیان ناراحت بود و هر لحظه انتظار فرمان تغییر [[قبله]] را میکشید، در این آیه از این انتظار خبر داده شده و انتقال قبله از [[بیتالمقدس]] به [[کعبه]] را مورد رضایت [[محمد|پیامبر اسلام]] عنوان میکند. در این آیه تأکید شده است که مسلمانان باید در هر نقطهای که باشند، باید رو به سوی کعبه کنند. در پایان آیه تصریح شده است که [[خداوند]] از اعمال بندگانش آگاه است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۹۱–۴۹۲|ج=۱}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع آسمان]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع یهودیت]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع مکانها]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع قبله]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع صفات خدا]] |
نسخهٔ کنونی تا ۳۱ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۱۸
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | بقره | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۸۶ | ||||
شماره آیه | ۱۴۴ | ||||
شماره جزء | ۲ | ||||
شماره حزب | ۵ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۴۴ سوره بقره، صد و چهل و چهارمین آیه از دومین سوره قرآن است. این آیه را مدنی دانستهاند. این آیه نیز در ضمن آیات پیشین در موضوع تغییر قبله مسلمانان است. در این آیه این تغییر مورد رضایت پیامبر اسلام عنوان شده است و تأکید شده که همه مسلمانان باید از این پس رو به کعبه باشند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
قَدْ نَرَىٰ تَقَلُّبَ وَجْهِكَ فِي السَّمَاءِ ۖ فَلَنُوَلِّيَنَّكَ قِبْلَةً تَرْضَاهَا ۚ فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ ۚ وَحَيْثُ مَا كُنْتُمْ فَوَلُّوا وُجُوهَكُمْ شَطْرَهُ ۗ وَإِنَّ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ لَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ ۗ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا يَعْمَلُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«ما رویگرداندن تو را بهسوی آسمان میبینیم، پس تو را بهسوی قبلهای متوجه میسازیم که از آن خوشنود خواهی شد، پس بهسوی مسجدالحرام روی بگردان و هرکجا که بودید روی خود را بدان سو بگردانید و همانا کسانی که کتاب را داده شدهاند، میدانند که آن حق و از جانب پروردگارشان است و خداوند از آنچه میکنند بیخبر نیست»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«آری رویکرد تو را به آسمان میبینیم، اینک روی تو را به قبلهای که از آن خشنود هستی میگردانیم، پس روی به سوی مسجدالحرام آور، و هرجا که هستید رویتان را بدان سو کنید، و اهل کتاب میدانند که آن حقی است از جانب پروردگارشان، و خدا از آنچه میکنند غافل نیست»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که چون محمد به واسطه کنایههای یهودیان نسبت به یکی بودن قبله مسلمانان و یهودیان ناراحت بود و هر لحظه انتظار فرمان تغییر قبله را میکشید، در این آیه از این انتظار خبر داده شده و انتقال قبله از بیتالمقدس به کعبه را مورد رضایت پیامبر اسلام عنوان میکند. در این آیه تأکید شده است که مسلمانان باید در هر نقطهای که باشند، باید رو به سوی کعبه کنند. در پایان آیه تصریح شده است که خداوند از اعمال بندگانش آگاه است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره بقره، دومین سوره قرآن است که به خاطر دربرداشتن داستان گاو بنیاسرائیل، به نام بقره شناخته میشود. این سوره با ۲۸۵ یا ۲۸۷ آیه، بزرگترین سوره قرآن است. این سوره اولین سورهایست که با حروف مقطعه شروع میشود. بیشترین احکام فقهی قرآن نیز در این سوره قرار دارد. این سوره هشتاد و هفتمین و به نقلی هشتاد و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام است که پس از سوره مطففین و پیش از سوره انفال نازل شده است. در ترتیب مصحف اما بعد از سوره حمد و قبل از سوره آلعمران قرار گرفته است. تمام آیات این سوره در مدینه نازل شدهاند، بجز آیه ۲۸۱ سوره که در ماجرای حجةالوداع نازل شده است. وجود ۲۶ ناسخ یا منسوخ در این سوره گزارش شده است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۴: ۹۴.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱: ۴۷۴.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۲۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۲۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱: ۴۹۱–۴۹۲.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره بقره»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۹۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.