ابن شهرآشوب: تفاوت میان نسخه‌ها
(ایجاد مقاله) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ابن | '''ابن شهرآشوب''' (متولد ۴۸۸ یا ۴۸۹ [[هجری قمری]] در [[بغداد]] یا [[ساری]])، از علمای قرن ششم هجری بود.{{پنک|اردشیری|۱۳۸۸|ص=۱۱۲}} از جمله معروف‌ترین آثار وی سه کتاب «[[مناقب ابن شهرآشوب|مناقب]]»، «[[معالم العلماء فی فهرست کتب الشیعه|معالم العلماء]]» و «[[متشابه القرآن و مختلفه|متشابه القرآن]]» است.{{پنک|اردشیری|۱۳۸۸|ص=۱۱۸}} ابن شهر آشوب یکی از دانشمندان برجسته زمان خود بود و در [[علوم اسلامی]] آثار متعددی از خود به جای گذاشته است. او به عنوان یک عالم آگاه و منتقد در ابعاد مختلف [[دین]] شناخته می‌شود. [[محدث قمی]] در مورد او می‌گوید: «او افتخار شیعه، ترویج‌دهنده شریعت، احیاگر آثار در مناقب، منتقد اخبار در مثالب، دریایی متلاطم و سرشار از علم و دانش بوده و کسی که هرگز هماوردی نداشته است. او شیخ و بزرگ علمای [[امامیه]] بوده است.» [[صفدی]] نیز درباره وی می‌گوید: «ابن شهر آشوب در سن هشت سالگی بیشتر [[قرآن]] را حفظ کرده بود؛ از همه جا برای کسب علم به او مراجعه می‌کردند و در علم قرآن، معانی لغات، نحو و ادبیات از همگان پیشی داشت. علاوه بر این، چهره‌ای زیبا، محاسنی نیکو، کلامی شیرین و گفتاری نغز داشت. او با همین ویژگی‌ها بر منبر وعظ و ارشاد می‌نشست و جمعیت زیادی را به سوی خود جذب می‌کرد. یک بار در [[بغداد]]، [[خلیفه عباسی]] به نام «[[المقتفی باللّه]]» از کنار او عبور کرد و با دیدن و شنیدن سخنان او، شیفته‌اش شد و دستور داد تا به او خلعت سلطنتی هدیه دهند. او صد سال عمر کرد و عمر خود را در [[عبادت]] و [[خشوع]] گذراند و همواره با طهارت بود. سرانجام در شهر [[حلب]] از دنیا رفت و [[مقبره]] او در دامنه [[کوه جوشن]]، خارج از شهر، [[زیارت‌گاه]] شیعیان است.»{{پنک|معرفت|۱۳۷۹|ص=۵۴۹}} | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
=== منابع === | === منابع === | ||
* {{یادکرد ژورنال|ژورنال=مبلغان|عنوان=نگاهی به زندگی ابن شهر آشوب (رحمه الله)|سال=1388|نام=حسن|نام خانوادگی=اردشیری|شماره=118}} | * {{یادکرد ژورنال|ژورنال=مبلغان|عنوان=نگاهی به زندگی ابن شهر آشوب (رحمه الله)|سال=1388|نام=حسن|نام خانوادگی=اردشیری|شماره=118}} | ||
* {{یادکرد کتاب|عنوان=تفسیر و مفسران|سال=۱۳۷۹|پیوند=https://lib.eshia.ir/10985/2/7|نام=محمدهادی|نام خانوادگی=معرفت|پیوند نویسنده=محمدهادی معرفت|ناشر=مؤسسه فرهنگی التمهید|زبان=فارسی|شابک=|مکان=قم|سری=|ویرایش=|پیوند ویراستار=|کوشش=|گفتاورد=|پی‌نوشت=|پیوند نویسنده۲=|مترجم=}} | |||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=بله|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=بله|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
{{ترتیب‌پیش‌فرض:شهرآشوب، پسر}} | {{ترتیب‌پیش‌فرض:شهرآشوب، پسر}} | ||
[[رده:اسلام‌شناسان مسلمان شیعه]] | [[رده:اسلام‌شناسان مسلمان شیعه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۲۰:۱۵
ابن شهرآشوب (متولد ۴۸۸ یا ۴۸۹ هجری قمری در بغداد یا ساری)، از علمای قرن ششم هجری بود.[۱] از جمله معروف‌ترین آثار وی سه کتاب «مناقب»، «معالم العلماء» و «متشابه القرآن» است.[۲] ابن شهر آشوب یکی از دانشمندان برجسته زمان خود بود و در علوم اسلامی آثار متعددی از خود به جای گذاشته است. او به عنوان یک عالم آگاه و منتقد در ابعاد مختلف دین شناخته می‌شود. محدث قمی در مورد او می‌گوید: «او افتخار شیعه، ترویج‌دهنده شریعت، احیاگر آثار در مناقب، منتقد اخبار در مثالب، دریایی متلاطم و سرشار از علم و دانش بوده و کسی که هرگز هماوردی نداشته است. او شیخ و بزرگ علمای امامیه بوده است.» صفدی نیز درباره وی می‌گوید: «ابن شهر آشوب در سن هشت سالگی بیشتر قرآن را حفظ کرده بود؛ از همه جا برای کسب علم به او مراجعه می‌کردند و در علم قرآن، معانی لغات، نحو و ادبیات از همگان پیشی داشت. علاوه بر این، چهره‌ای زیبا، محاسنی نیکو، کلامی شیرین و گفتاری نغز داشت. او با همین ویژگی‌ها بر منبر وعظ و ارشاد می‌نشست و جمعیت زیادی را به سوی خود جذب می‌کرد. یک بار در بغداد، خلیفه عباسی به نام «المقتفی باللّه» از کنار او عبور کرد و با دیدن و شنیدن سخنان او، شیفته‌اش شد و دستور داد تا به او خلعت سلطنتی هدیه دهند. او صد سال عمر کرد و عمر خود را در عبادت و خشوع گذراند و همواره با طهارت بود. سرانجام در شهر حلب از دنیا رفت و مقبره او در دامنه کوه جوشن، خارج از شهر، زیارت‌گاه شیعیان است.»[۳]
پانویس
ارجاعات
- ↑ اردشیری ۱۳۸۸، ص. ۱۱۲.
- ↑ اردشیری ۱۳۸۸، ص. ۱۱۸.
- ↑ معرفت ۱۳۷۹، ص. ۵۴۹.
منابع
- اردشیری، حسن (۱۳۸۸). «نگاهی به زندگی ابن شهر آشوب (رحمه الله)». مبلغان (۱۱۸).
- معرفت، محمدهادی (۱۳۷۹). تفسیر و مفسران. قم: مؤسسه فرهنگی التمهید.