بدون تصویر

آیه ۸۸ سوره مؤمنون: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


'''آیه ۸۸ سوره مؤمنون''' هشتاد و هشتمین [[آیه]] از بیست و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید.
'''آیه ۸۸ سوره مؤمنون''' هشتاد و هشتمین [[آیه]] از بیست و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه از منکران [[معاد]] درمورد حاکمیت [[خداوند]] بر آسمان‌ها و زمین سؤال می‌شود: «بگو چه کسی حاکمیت همه موجودات را در دست دارد؟ چه کسی به بی‌پناهان پناه می‌دهد و نیازی به پناه دادن به کسی ندارد؟ اگر از راستی این حقایق آگاه هستید.»


== متن ==
== متن ==
خط ۱۸: خط ۱۸:


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه <ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱|ج=۱}}</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که [[قرآن]] در این آیه از راه بیان حاکمیت خدا بر همه موجودات، به بهانه‌های واهی منکران معاد پاسخ داده و با طرح پرسش آنان را به اعتراف و اقرار کردن وامی‌دارد. متن آیه چنین است: «بگو چه کسی حاکمیت همه موجودات را در دست دارد؟ چه کسی به بی‌پناهان پناه می‌دهد و نیازی به پناه دادن به کسی ندارد؟ اگر از راستی این حقایق آگاه هستید.»<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۹۵–۲۹۶|ج=۱۴}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==
خط ۳۹: خط ۳۹:
{{ناوبری آیات}}
{{ناوبری آیات}}
{{قرآن}}
{{قرآن}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۸ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۳۴

آیه ۸۸ سوره مؤمنون
مشخصات قرآنی
نام سورهمؤمنون
تعداد آیات سوره۱۱۸
شماره آیه۸۸
شماره جزء۱۸
شماره حزب۷۰
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۸۸ سوره مؤمنون هشتاد و هشتمین آیه از بیست و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه از منکران معاد درمورد حاکمیت خداوند بر آسمان‌ها و زمین سؤال می‌شود: «بگو چه کسی حاکمیت همه موجودات را در دست دارد؟ چه کسی به بی‌پناهان پناه می‌دهد و نیازی به پناه دادن به کسی ندارد؟ اگر از راستی این حقایق آگاه هستید.»

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 قُلْ مَنْ بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَهُوَ يُجِيرُ وَلَا يُجَارُ عَلَيْهِ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ آیهٔ ۸۸ از سورهٔ ۲۳ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«بگو: چه كسي است كه ملكوت هر چيزي در دست اوست؟ و او خداوندي است كه پناه می‌دهد، و در برابر (عذاب) او (از كسي) نتوان پناه گرفت اگر شما می‌دانيد؟»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«بگو اگر می‌دانید ملکوت همه چیز به دست کیست، و کیست که امان می‌دهد و در برابر او نتوان به کسی امان داد؟»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن در این آیه از راه بیان حاکمیت خدا بر همه موجودات، به بهانه‌های واهی منکران معاد پاسخ داده و با طرح پرسش آنان را به اعتراف و اقرار کردن وامی‌دارد. متن آیه چنین است: «بگو چه کسی حاکمیت همه موجودات را در دست دارد؟ چه کسی به بی‌پناهان پناه می‌دهد و نیازی به پناه دادن به کسی ندارد؟ اگر از راستی این حقایق آگاه هستید.»[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مومنون، بیست و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره انبیاء و پیش از سوره سجده نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره مومنون، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.