بدون تصویر

آیه ۱۱۸ سوره مؤمنون

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۱۱۸ سوره مؤمنون
مشخصات قرآنی
نام سورهمؤمنون
تعداد آیات سوره۱۱۸
شماره آیه۱۱۸
شماره جزء۱۸
شماره حزب۷۰
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۱۱۸ سوره مؤمنون صد و هجدهمین آیه از بیست و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در آخرین آیه این سوره، پیامبر اسلام بار دیگر مخاطب قرار می‌گیرد و به او گفته می‌شود: «بگو، پروردگارا مرا ببخش و مشمول رحمت خود قرار ده که تو بهترین رحم‌کنندگانی.»

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَقُلْ رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ آیهٔ ۱۱۸ از سورهٔ ۲۳ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«و بگو: پروردگارا! (مرا) بيامرز و ببخشاي و تو بهترين مهرباناني»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و بگو پروردگارا بیامرز و رحمت آور و تو بهترین مهربانانی‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در آخرین آیه این سوره، پیامبر اسلام بار دیگر مخاطب قرار می‌گیرد و به او گفته می‌شود: «بگو، پروردگارا مرا ببخش و مشمول رحمت خود قرار ده که تو بهترین رحم‌کنندگانی.» به گفته مکارم، این دستور برای همه مؤمنان است؛ هرچند مخاطب آن شخص پیامبر است. همچنین در پایان این آیه عبارت «خیر الراحمین» به معنای «بهترین مهربانان» از اسماء الحسنی الهی آورده شده است. او در ادامه تفسیر آیه، روایتی را نیز با این مضمون آورده است: «در روایتی نقل شده است که آغاز این سوره و پایانش از گنجینه‌های عرش خدا است و هر کس به سه آیه آغاز آن عمل کند و از چهار آیه پایانش پند گیرد؛ اهل نجات و رستگاری است.»[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مومنون، بیست و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره انبیاء و پیش از سوره سجده نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره مومنون، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.