بدون تصویر

آیه ۴۵ سوره مؤمنون

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۴۵ سوره مؤمنون
مشخصات قرآنی
نام سورهمؤمنون
تعداد آیات سوره۱۱۸
شماره آیه۴۵
شماره جزء۱۸
شماره حزب۶۹
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۴۵ سوره مؤمنون چهل و پنجمین آیه از بیست و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به داستان موسی و هارون و مبارزه آنها با فرعون و قوم او اشاره شده است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 ثُمَّ أَرْسَلْنَا مُوسَىٰ وَأَخَاهُ هَارُونَ بِآيَاتِنَا وَسُلْطَانٍ مُبِينٍ آیهٔ ۴۵ از سورهٔ ۲۳ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«سپس موسي و برادرش هارون را همراه با نشانه‌هاي خود، و دليلي آشكار فرستاديم»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«سپس موسی و برادرش هارون را همراه با معجزات خویش و برهان آشکار فرستادیم‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: در ادامه آیات قبل که به سرنوشت اقوامی اشاره شد که در مقابل دعوت پیامبرشان به مبارزه و انکار برخاستند؛ از این آیه به بعد به داستان موسی و هارون پرداخته شده که از جانب خداوند مأموریت داشتند فرعون و قومش را به سوی او دعوت کنند. به گزارش مکارم، دربارهٔ «آیات» و «سلطان مبین» سه احتمال از طرف مفسران مطرح شده است: ۱) برخی گفته‌اند: منظور از «آیات» معجزاتی است که خدا به موسی داده بود و منظور از «سلطان مبین» منطق نیرومند موسی در برابر فرعون بود. ۲) برخی عقیده دارند: منظور از «آیات» همه معجزات موسی است و منظور از «سلطان مبین» بعضی از معجزات خاص او مانند «عصا» و «ید بیضاء» مدنظر بوده است. ۳) بعضی نیز احتمال داده‌اند که «آیات» اشاره به آیات تورات و بیان احکام آن است و «سلطان مبین» اشاره‌ای به معجزات موسی است. به باور مکارم، با توجه به موارد استفاده «سلطان مبین» در قرآن تفسیر اول مناسب‌تر است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مومنون، بیست و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره انبیاء و پیش از سوره سجده نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره مومنون، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.