آیه ۳۸ سوره مؤمنون
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | مؤمنون | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱۸ | ||||
| شماره آیه | ۳۸ | ||||
| شماره جزء | ۱۸ | ||||
| شماره حزب | ۶۹ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳۸ سوره مؤمنون سی و هشتمین آیه از بیست و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به این مطلب اشاره شده که منکران معاد برای جمع‌بندی سخنان خود، به پیامبرشان اتهام دروغگویی می‌زدند و اعلام می‌کردند که هرگز به او ایمان نخواهند آورد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
إِنْ هُوَ إِلَّا رَجُلٌ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا وَمَا نَحْنُ لَهُ بِمُؤْمِنِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و او جز مردي نيست كه بر خدا دروغ بسته است و ما به او ايمان نمی‌آوريم»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«او جز مردی که بر خداوند دروغی بسته است نیست، و ما به [سخن] او باور نداریم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که ثروتمندان و بزرگان آن قوم، برای ایمان نیاوردن خود و همراه با انکار معاد، به پیامبرشان اتهام دروغگویی می‌زدند و چنین می‌گفتند: «او فقط مرد دروغگویی است که بر خدا افترا بسته، به همین دلیل ما به او ایمان نخواهیم آورد.»[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مومنون، بیست و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره انبیاء و پیش از سوره سجده نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره مومنون، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۳: ۲۷۴.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۵: ۳۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۴۴.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۴۴.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۴: ۲۳۹.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مومنون»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۱۰۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
