آیه ۵۵ سوره مؤمنون
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | مؤمنون | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱۸ | ||||
| شماره آیه | ۵۵ | ||||
| شماره جزء | ۱۸ | ||||
| شماره حزب | ۶۹ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۵۵ سوره مؤمنون پنجاه و پنجمین آیه از بیست و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. آیه مذکور به این نکته اشاره دارد که افراد لجوج و متعصب گمان نکنند داشتن اموال و فرزندان بسیار، باعث نجات، خیر و خوبی برای آنهاست. بلکه این اموال و فرزندان، در حقیقت مجازات یا مقدمه عذاب و کیفر برای آنان محسوب می‌شود.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
أَيَحْسَبُونَ أَنَّمَا نُمِدُّهُمْ بِهِ مِنْ مَالٍ وَبَنِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«آيا می‌پندارند با مال و فرزنداني كه به آنان مدد می‌رسانيم،»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«آیا چنین می‌انگارند که آنچه از مال و فرزندان که بدان مددشان می‌کنیم؟»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن در آیه موردبحث، داشتن فرزندان و اموال بسیار را برای لجوجان و معاندان دین، نه تنها نعمت نمی‌داند؛ بلکه آن را درحقیقت مجازات یا مقدمه عذاب و کیفر برای آنان محسوب می‌دارد. به گفته او، شبیه مضمون این آیه در سایر آیات قرآن به «استدراج در نعمت» تعبیر شده است. همچنین به گزارش وی، جمله «نمدّ» در آیه از ماده (امداد) و (مد) به معنی کامل کردن نقصان چیزی و جلوگیری از قطع آن گفته شده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مومنون، بیست و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره انبیاء و پیش از سوره سجده نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره مومنون، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۳: ۲۸۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۵: ۴۹.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۴۵.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۴۵.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۴: ۲۶۲–۲۶۳.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مومنون»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۱۰۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
