بدون تصویر

آیه ۹۲ سوره مؤمنون

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۹۲ سوره مؤمنون
مشخصات قرآنی
نام سورهمؤمنون
تعداد آیات سوره۱۱۸
شماره آیه۹۲
شماره جزء۱۸
شماره حزب۷۰
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۹۲ سوره مؤمنون نود و دومین آیه از بیست و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. قرآن در آیه مورد بحث پاسخ دیگری به باور اشتباه مشرکان می‌دهد و می‌گوید: «خداوند از عالم غیب و شهود آگاه است و هرگز چیزی را که شما با نام خدایان ادعا می‌کنید؛ سراغ ندارد.» این آیه از نظر مفهوم و محتوا نظیر آیه ۱۸ سوره یونس است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَتَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ آیهٔ ۹۲ از سورهٔ ۲۳ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«(خداوند يگانه) آگاه به پنهان و آشكار است، (و) از آنچه (با او) شريك می‌پندارد برتر است»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«دانای پنهان و پیدا، فراتر است از آنچه شرک می‌ورزند»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه هم به عقیده باطل مشرکان پاسخ داده شده و هم آنها را در حقیقت تهدید کرده است. به گزارش مکارم، قرآن به مشرکان چنین پاسخ داده است که خداوند از عالم غیب و شهود آگاه است و هرگز چیزی را که شما با نام خدایان ادعا می‌کنید؛ سراغ ندارد. به نظر وی این جمله تهدیدی نیز برای آنان است. چراکه بیان می‌کند خداوند از اسرار درون و بیرون آنها آگاه و مطلع است و بر اساس این سخنان و باورها در دادگاه قیامت مورد بازخواست‌شان قرار خواهد داد.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مومنون، بیست و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره انبیاء و پیش از سوره سجده نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره مومنون، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.