آیه ۹۰ سوره مؤمنون
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | مؤمنون | ||||
تعداد آیات سوره | ۱۱۸ | ||||
شماره آیه | ۹۰ | ||||
شماره جزء | ۱۸ | ||||
شماره حزب | ۷۰ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۹۰ سوره مؤمنون نودمین آیه از بیست و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. قرآن در این آیه، یک نتیجهگیری کلی از آیات قبلی بیان کرده و چنین میگوید: «ما برای آنان حق را آوردیم و آن را روشن ساختیم؛ اما آنان (منکران معاد) دروغ میگویند و آن را تکذیب میکنند.»
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
بَلْ أَتَيْنَاهُمْ بِالْحَقِّ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«بلكه براي ايشان حق را آوردهايم، و قطعاً آنان دروغگو هستند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«بلکه حق را برایشان آوردهایم، و آنان دروغگو هستند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که در این آیه یک جمعبندی کوتاه و فشرده از آیات قبلی آمده است به این صورت: «ما برای آنان حق را آوردیم و آن را روشن ساختیم؛ اما آنان (منکران معاد) دروغ میگویند و آن را تکذیب میکنند.» به گزارش مکارم، قرآن در اینجا بیان میدارد که در تبیین و گفتن حقایق از جانب ما و پیامبران کوتاهی نشده و هرآنچه باید گفته شود؛ را گفتهایم. اما این خود کافران و منکران معاد هستند که چشم خویش را بر حقایق بستهاند و در راه انحرافیشان لجوجانه و سرسختانه ادامه میدهند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره مومنون، بیست و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره انبیاء و پیش از سوره سجده نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند. در سوره مومنون، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۳: ۲۸۹.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۵: ۷۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۴۸.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۴۸.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۴: ۲۹۶–۲۹۷.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مومنون»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۱۰۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.