آیه ۹۴ سوره مؤمنون: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۹۴ سوره مؤمنون''' نود و چهارمین [[آیه]] از بیست و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۹۴ سوره مؤمنون''' نود و چهارمین [[آیه]] از بیست و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. در ادامه آیه قبل، [[پیامبر اسلام|پیامبر]] از [[خداوند]] درخواست میکند که او را با ستمگران در [[عذاب]]<nowiki/>های الهی همراه نگرداند. | ||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که پیامبر اسلام از خداوند درخواست میکند که او را با ستمگران در عذابهای الهی همراه نگرداند. به گزارش مکارم، هرچند عمل و برنامه پیامبر به این گونه نیست که مشمول عذاب قرار گیرد؛ اما این [[دعا|دعای]] پیامبر به فرمان الهی به این دلیل بیان میشود که اولا به [[مشرکان]] اخطار دهد مسئله عذاب آنقدر جدی است که حتی پیامبر هم باید از خدا درخواست نجات داشته باشد و ثانیاً این دعا آموزشی است برای پیروان این پیامبر که هرگز خود را از عذاب الهی ایمن ندارند و همواره خود را به خدا بسپارند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۰۵|ج=۱۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۸ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۳۴
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | مؤمنون | ||||
تعداد آیات سوره | ۱۱۸ | ||||
شماره آیه | ۹۴ | ||||
شماره جزء | ۱۸ | ||||
شماره حزب | ۷۰ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۹۴ سوره مؤمنون نود و چهارمین آیه از بیست و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در ادامه آیه قبل، پیامبر از خداوند درخواست میکند که او را با ستمگران در عذابهای الهی همراه نگرداند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
رَبِّ فَلَا تَجْعَلْنِي فِي الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«پروردگارا! مرا از زمرة كافران ستمگر مگردان»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«پروردگارا هرگز مرا در زمره ستمپیشگان [مشرک] میاور»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که پیامبر اسلام از خداوند درخواست میکند که او را با ستمگران در عذابهای الهی همراه نگرداند. به گزارش مکارم، هرچند عمل و برنامه پیامبر به این گونه نیست که مشمول عذاب قرار گیرد؛ اما این دعای پیامبر به فرمان الهی به این دلیل بیان میشود که اولا به مشرکان اخطار دهد مسئله عذاب آنقدر جدی است که حتی پیامبر هم باید از خدا درخواست نجات داشته باشد و ثانیاً این دعا آموزشی است برای پیروان این پیامبر که هرگز خود را از عذاب الهی ایمن ندارند و همواره خود را به خدا بسپارند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره مومنون، بیست و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره انبیاء و پیش از سوره سجده نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند. در سوره مومنون، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۳: ۲۹۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۵: ۷۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۴۸.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۴۸.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۴: ۳۰۵.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مومنون»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۱۰۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.