آیه ۹۷ سوره مؤمنون: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۹۷ سوره مؤمنون''' نود و هفتمین [[آیه]] از بیست و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در آیه مورد بحث، به [[پیامبر اسلام]] گفته شده است که از [[ | '''آیه ۹۷ سوره مؤمنون''' نود و هفتمین [[آیه]] از بیست و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در آیه مورد بحث، به [[پیامبر اسلام]] گفته شده است که از [[وسوسه]]<nowiki/>های [[شیاطین]] به [[خداوند]] پناه ببرد و خود را به او بسپارد. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند: در آیه مورد بحث، به پیامبر اسلام گفته شده است که از وسوسههای شیاطین به خداوند پناه ببرد و خود را به او بسپارد. به گزارش مکارم، «همزات» جمع (همزه) به معنی دفع و تحریک با شدت است و با توجه به اینکه شیاطین جمع است، شامل همه شیاطین آشکار و نهان، انس و [[جن]] می‌شود. سپس مکارم در ادامه [[روایتی]] از [[محمد باقر]] می‌آورد که او در آن روایت، معنای «همزات الشیاطین» را وسوسه‌هایی دانسته که در قلب انسان می‌افتد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص= | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند: در آیه مورد بحث، به پیامبر اسلام گفته شده است که از وسوسههای شیاطین به خداوند پناه ببرد و خود را به او بسپارد. به گزارش مکارم، «همزات» جمع (همزه) به معنی دفع و تحریک با شدت است و با توجه به اینکه شیاطین جمع است، شامل همه شیاطین آشکار و نهان، انس و [[جن]] می‌شود. سپس مکارم در ادامه [[روایتی]] از [[محمد باقر]] می‌آورد که او در آن روایت، معنای «همزات الشیاطین» را وسوسه‌هایی دانسته که در قلب انسان می‌افتد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۰۷–۳۰۸|ج=۱۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۸ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۳۵
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | مؤمنون | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱۸ | ||||
| شماره آیه | ۹۷ | ||||
| شماره جزء | ۱۸ | ||||
| شماره حزب | ۷۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۹۷ سوره مؤمنون نود و هفتمین آیه از بیست و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در آیه مورد بحث، به پیامبر اسلام گفته شده است که از وسوسههای شیاطین به خداوند پناه ببرد و خود را به او بسپارد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
وَقُلْ رَبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنْ هَمَزَاتِ الشَّيَاطِينِ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و بگو: پروردگارا! از وسوسه‌هاي شياطين به تو پناه می‌برم»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و بگو پروردگارا از وسوسههای شیاطین به تو پناه می‌آورم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: در آیه مورد بحث، به پیامبر اسلام گفته شده است که از وسوسههای شیاطین به خداوند پناه ببرد و خود را به او بسپارد. به گزارش مکارم، «همزات» جمع (همزه) به معنی دفع و تحریک با شدت است و با توجه به اینکه شیاطین جمع است، شامل همه شیاطین آشکار و نهان، انس و جن می‌شود. سپس مکارم در ادامه روایتی از محمد باقر می‌آورد که او در آن روایت، معنای «همزات الشیاطین» را وسوسه‌هایی دانسته که در قلب انسان می‌افتد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مومنون، بیست و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره انبیاء و پیش از سوره سجده نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره مومنون، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۳: ۲۹۲.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۵: ۷۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۴۸.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۴۸.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۴: ۳۰۷–۳۰۸.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مومنون»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۱۰۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
