آیه ۱۴ سوره آل‌عمران: تفاوت میان نسخه‌ها
(اصلاح نویسه‌های عربی، اصلاح فاصلهٔ مجازی، اصلاح ارقام، اصلاح سجاوندی، اصلاح املا، ابرابزار، اصلاح نشانی وب) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۴ سوره آل‌عمران''' چهاردهمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است. از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید و [[نسخ|نسخی]] برای آن گزارش نشده است. در تکمیل آیات پیشین در این آیه به شش مورد از سرمایه‌های مهم زندگی یعنی همسر، فرزندان، ثروت، چهارپایان (انعام) و زمین‌های زراعی (حرث) اشاره می‌کند که ارکان زندگی مادی انسان را تشکیل می‌دهند و به تعبیر [[قرآن]] این نعمتها برای آزمایش مردم در اختیار آنان قرار گرفته است و شایسته نیست که انسان به آنها دلبسته گردد. | '''آیه ۱۴ سوره آل‌عمران''' چهاردهمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است. از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید و [[نسخ|نسخی]] برای آن گزارش نشده است. در تکمیل آیات پیشین در این آیه به شش مورد از سرمایه‌های مهم زندگی یعنی همسر، فرزندان، ثروت، چهارپایان (انعام) و زمین‌های زراعی (حرث) اشاره می‌کند که ارکان زندگی مادی انسان را تشکیل می‌دهند و به تعبیر [[قرآن]] این نعمتها برای آزمایش مردم در اختیار آنان قرار گرفته است و شایسته نیست که انسان به آنها دلبسته گردد. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۰۶
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | آل‌عمران | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۰۰ | ||||
| شماره آیه | ۱۴ | ||||
| شماره جزء | ۳ | ||||
| شماره حزب | ۱۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۴ سوره آل‌عمران چهاردهمین آیه از سومین سوره قرآن است. از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید و نسخی برای آن گزارش نشده است. در تکمیل آیات پیشین در این آیه به شش مورد از سرمایه‌های مهم زندگی یعنی همسر، فرزندان، ثروت، چهارپایان (انعام) و زمین‌های زراعی (حرث) اشاره می‌کند که ارکان زندگی مادی انسان را تشکیل می‌دهند و به تعبیر قرآن این نعمتها برای آزمایش مردم در اختیار آنان قرار گرفته است و شایسته نیست که انسان به آنها دلبسته گردد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
زُيِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَوَاتِ مِنَ النِّسَاءِ وَالْبَنِينَ وَالْقَنَاطِيرِ الْمُقَنْطَرَةِ مِنَ الذَّهَبِ وَالْفِضَّةِ وَالْخَيْلِ الْمُسَوَّمَةِ وَالْأَنْعَامِ وَالْحَرْثِ ۗ ذَٰلِكَ مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ وَاللَّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الْمَآبِ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«برای مردم دوستی شهوت آراسته شده است از قبیل زنان و فرزندان و ثروت‌های هنگفت، از طلا و نقره و اسب‌های نشاندار، و چهارپایان و کشتزار، این کالای زندگی دنیاست، و سرانجام نیک در پیشگاه خداوند است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«عشق به خواستنیها از جمله زنان و فرزندان [پسران] و مال هنگفت اعم از زر و سیم و اسبان نشاندار و چارپایان و کشتزاران، در چشم مردم آراسته شده است، اینها بهره [گذاری] زندگانی دنیاست، و نیک سرانجامی نزد خداوند است»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، در تکمیل آیات پیشین در این آیه به جلوه‌های دیگری از امور مادی اشاره می‌شود که دلبسته شدن به آنها پسندیده نیست. به تعبیر قرآن این نعمتها برای آزمایش مردم در اختیار آنان قرار گرفته است. در آیه مورد بحث به شش مورد از سرمایه‌های مهم زندگی یعنی همسر، فرزندان، ثروت، چهارپایان (انعام) و زمین‌های زراعی (حرث) اشاره می‌کند که ارکان زندگی مادی انسان را تشکیل می‌دهند که با عبارت «متاع الحیاة الدنیا» تعریف شده‌اند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره آل‌عمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کرده‌اند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع می‌شود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۷: ۱۵۹.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۳: ۱۳۵.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۱.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۱.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲: ۴۵۶–۴۵۹.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره آل‌عمران»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۷۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
