آیه ۵۶ سوره آلعمران: تفاوت میان نسخهها
(ایجاد مقاله آیات) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۵۶ سوره آلعمران''' پنجاه و ششمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. در این آیه به عاقبت کار پیروان [[عیسی]] و مخالفانش در روز قیامت اشاره دارد. در آن روز پس از داوری پروردگار، آنهایی که کافر شدند، علاوه بر آنکه در دنیا به عذابی سخت دچار شده بودند؛ در آخرت نیز مجازات شدیدی را هم خواهند دید؛ درحالیکه در برابر خدا یاوری نخواهند داشت. | |||
== متن == | == متن == | ||
متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کردهاند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص= | متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کردهاند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص=۲۴۰|ج=۸}}</ref><ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۹۵|ک=تفسیر المیزان|ص=۲۹۱|ج=۳}}</ref> | ||
<blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote> | <blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote> | ||
== ترجمه == | == ترجمه == | ||
[[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص= | [[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص=۵۷}}</ref> | ||
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote> | <blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote> | ||
[[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازدهامامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص= | [[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازدهامامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص=۵۷}}</ref> | ||
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote> | <blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote> | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران | به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، خطاب در این آیه بعد به عیسی است که درباره مخالفان و پیروانش مطالبی را بیان میدارد و درآیه سوم خطاب آیه به پیامبر اسلام است. در این آیه به عاقبت کار پیروان و مخالفان عیسی در روز قیامت اشاره دارد. در آن روز پس از داوری پروردگار، آنهایی که کافر شدند علاوه بر آنکه در دنیا به عذابی سخت دچار شده بودند؛ در آخرت نیز مجازات شدیدی را هم خواهند دید؛ درحالیکه در برابر خدا یاوری نخواهند داشت. نکته مهم آیه این است که این کافران و تکذیب کنندگان آیات الهی هم به عذاب دنیایی گرفتار شدهاند و هم در آخرت برای آنان عذابی سخت و دردناک مهیا شده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۵۷۲-۵۷۳|ج=۲}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
به گزارش ''[[فرهنگنامه علوم قرآن]]''، [[سوره آلعمران]] سومین [[سوره]] پس از [[سوره بقره]] و پیش از [[سوره نساء]] است که در آن به خاطر گزارش ماجرای [[آلعمران|خاندان عمران]]، پدر [[مریم مقدس]]، به این نام شهرت یافته است. این سوره را [[مکی و مدنی|مدنی]] گزارش کردهاند و به طبع، آیاتش نیز در [[مدینه]] نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از [[سوره انفال]] و پیش از [[سوره احزاب]] به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با [[حروف مقطعه]] شروع میشود و به نقلی، پنج آیه [[ناسخ و منسوخ|منسوخ]] دارد.<ref>{{پک|1=دفتر تبلیغات اسلامی|2=۱۳۸۸|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۲۷۳۹|ف=سوره آلعمران}}</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == |
نسخهٔ ۲۹ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۳۲
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | آلعمران | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۰۰ | ||||
شماره آیه | ۵۶ | ||||
شماره جزء | ۳ | ||||
شماره حزب | ۱۲ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۵۶ سوره آلعمران پنجاه و ششمین آیه از سومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. در این آیه به عاقبت کار پیروان عیسی و مخالفانش در روز قیامت اشاره دارد. در آن روز پس از داوری پروردگار، آنهایی که کافر شدند، علاوه بر آنکه در دنیا به عذابی سخت دچار شده بودند؛ در آخرت نیز مجازات شدیدی را هم خواهند دید؛ درحالیکه در برابر خدا یاوری نخواهند داشت.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
فَأَمَّا الَّذِينَ كَفَرُوا فَأُعَذِّبُهُمْ عَذَابًا شَدِيدًا فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَمَا لَهُمْ مِنْ نَاصِرِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«اما كسانی كه كفر ورزیدند، آنان را در دنیا و آخرت كیفر سختی میدهم، و یاورانی ندارند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«آنگاه کافران را در دنیا و آخرت به عذابی شدید دچار میکنم، و یاورانی ندارند»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، خطاب در این آیه بعد به عیسی است که درباره مخالفان و پیروانش مطالبی را بیان میدارد و درآیه سوم خطاب آیه به پیامبر اسلام است. در این آیه به عاقبت کار پیروان و مخالفان عیسی در روز قیامت اشاره دارد. در آن روز پس از داوری پروردگار، آنهایی که کافر شدند علاوه بر آنکه در دنیا به عذابی سخت دچار شده بودند؛ در آخرت نیز مجازات شدیدی را هم خواهند دید؛ درحالیکه در برابر خدا یاوری نخواهند داشت. نکته مهم آیه این است که این کافران و تکذیب کنندگان آیات الهی هم به عذاب دنیایی گرفتار شدهاند و هم در آخرت برای آنان عذابی سخت و دردناک مهیا شده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره آلعمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کردهاند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع میشود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۸: ۲۴۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۳: ۲۹۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۷.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲: ۵۷۲-۵۷۳.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره آلعمران»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.