آیه ۵۸ سوره آلعمران: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (added Category:آیههای مدنی قرآن using HotCat) |
||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
[[رده:آیههای مدنی قرآن]] |
نسخهٔ ۲۹ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۳۶
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | آلعمران | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۰۰ | ||||
شماره آیه | ۵۸ | ||||
شماره جزء | ۳ | ||||
شماره حزب | ۱۲ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۵۸ سوره آلعمران پنجاه و هشتمین آیه از سومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. پس از شرح سرگذشت عیسی و بیان گوشههایی از وقایع زندگی او، خطاب آیه به سمت پیامبر اسلام برمیگردد و بر این نکته تأکید دارد که این اخبار غیبی بهدور از خرافه و هر مطلب دروغی است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
ذَٰلِكَ نَتْلُوهُ عَلَيْكَ مِنَ الْآيَاتِ وَالذِّكْرِ الْحَكِيمِ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«این (قرآن را كه) از نشانهها(ی خدا و سرشار از) پند و حكمت است، بر تو میخوانیم»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«اینها [همه را] از آیات خویش و قرآن حکمتآمیز بر تو میخوانیم»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، پس از شرح سرگذشت عیسی و بیان گوشههایی از وقایع زندگی او، خطاب آیه به سمت پیامبر اسلام برمیگردد و بر این نکته تأکید دارد که این اخبار غیبی بهدور از خرافه و هر مطلب دروغی است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره آلعمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کردهاند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع میشود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۸: ۲۴۲.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۳: ۲۹۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۷.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲: ۵۷۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره آلعمران»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.