آیه ۸۵ سوره آلعمران: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''آیه ۸۵ سوره آلعمران''' هشتاد و پنجمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. در این آیه نتیجهگیری از دو آیه قبلی بیان میشود مبنی بر اینکه غیر از دین [[اسلام]]، دین و آیین دیگری پذیرفته نیست و در [[آخرت]] از زیانکاران خواهد بود. | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۸۵ سوره آلعمران''' هشتاد و پنجمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. در این آیه نتیجهگیری از دو آیه قبلی بیان میشود مبنی بر اینکه غیر از دین [[اسلام]]، دین و آیین دیگری پذیرفته نیست و در [[آخرت]] از زیانکاران خواهد بود. | |||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۶: | خط ۱۷: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، در این آیه نتیجهگیری از دو آیه قبلی بیان میشود مبنی بر اینکه غیر از دین اسلام، دین و آیین دیگری پذیرفته نیست. [[شأن نزول]] آیه نیز | به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، در این آیه نتیجهگیری از دو آیه قبلی بیان میشود مبنی بر اینکه غیر از دین اسلام، دین و آیین دیگری پذیرفته نیست. [[شأن نزول]] آیه نیز دربارهٔ دوازده نفر از [[منافقان]] است که مدتی بعد از اظهار ایمان، مرتد شدند و به [[مکه]] برگشتند. سپس آیه نازل شد و به آنها اعلام کرد که هر کس جز اسلام را بپذیرد؛ زیانکار است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۶۴۵–۶۴۶|ج=۲}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
خط ۳۷: | خط ۳۸: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مدنی قرآن]] | [[رده:آیههای مدنی قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۳:۳۲
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | آلعمران | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۰۰ | ||||
شماره آیه | ۸۵ | ||||
شماره جزء | ۳ | ||||
شماره حزب | ۱۲ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۸۵ سوره آلعمران هشتاد و پنجمین آیه از سومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. در این آیه نتیجهگیری از دو آیه قبلی بیان میشود مبنی بر اینکه غیر از دین اسلام، دین و آیین دیگری پذیرفته نیست و در آخرت از زیانکاران خواهد بود.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَمَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ الْإِسْلَامِ دِينًا فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْهُ وَهُوَ فِي الْآخِرَةِ مِنَ الْخَاسِرِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و هرکس دینی غیز از اسلام را بجوید، از او پذیرفته نمیشود و او در آخرت از زیانکاران است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و هر کس که دینی غیر از اسلام برگزیند، هرگز از او پذیرفته نمیشود و او در آخرت از زیانکاران است»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، در این آیه نتیجهگیری از دو آیه قبلی بیان میشود مبنی بر اینکه غیر از دین اسلام، دین و آیین دیگری پذیرفته نیست. شأن نزول آیه نیز دربارهٔ دوازده نفر از منافقان است که مدتی بعد از اظهار ایمان، مرتد شدند و به مکه برگشتند. سپس آیه نازل شد و به آنها اعلام کرد که هر کس جز اسلام را بپذیرد؛ زیانکار است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره آلعمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کردهاند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع میشود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۸: ۲۸۲.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۳: ۵۱۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۶۱.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۶۱.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲: ۶۴۵–۶۴۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره آلعمران»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.