آیه ۱۲۸ سوره بقره: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۲۸ سوره بقره'''، صد و بیست و هشتمین [[آیه]] از دومین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را [[مکی و مدنی|مدنی]] دانسته‌اند. | '''آیه ۱۲۸ سوره بقره'''، صد و بیست و هشتمین [[آیه]] از دومین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را [[مکی و مدنی|مدنی]] دانسته‌اند. در متن این آیه، از درخواست‌های [[ابراهیم]] و [[اسماعیل]] به هنگام ساخت بنای [[کعبه]] اشاره شده است۔ در این آیه از [[خدا]] خواسته شده تا ابراهیم و اسماعیل از تسلیم‌شدگان در برابر خدا باشند و از نسل آنان نیز چنین افرادی وجود داشته باشند، پیامبرانی از میان آنان مبعوث شوند و [[توبه]] آنان نیز پذیرفته شود۔ | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که [[ابراهیم]] و [[اسماعیل]] به هنگام ساخت بنای [[کعبه]]، از [[خدا]] درخواست‌هایی را می‌طلبند۔ این پنج درخواست عبارتند از «پروردگارا، ما را تسلیم فرمان خودت قرار ده» ، «از دودمان ما نیز امتی مسلمان و تسلیم در برابر فرمانت قرار ده»، «طرز [[پرستش]] و [[عبادت]] خودت را به ما نشان ده» و «[[توبه]] ما را بپذیر»۔ درخواست پنجم در [[آیه ۱۲۹ سوره بقره]] مطرح شده است که در خصوص مبعوث شدن [[پیامبر|پیامبران]] از میان نسل آنان است۔ در پایان آیه حاضر نیز به اینکه خداوند توبه‌پذیری مهربان است تاکید شده است۔<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۵۵-۴۵۶|ج=۱}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
نسخهٔ ۳۰ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۰۱:۴۳
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | بقره | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۸۶ | ||||
| شماره آیه | ۱۲۸ | ||||
| شماره جزء | ۱ | ||||
| شماره حزب | ۴ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۲۸ سوره بقره، صد و بیست و هشتمین آیه از دومین سوره قرآن است. این آیه را مدنی دانسته‌اند. در متن این آیه، از درخواست‌های ابراهیم و اسماعیل به هنگام ساخت بنای کعبه اشاره شده است۔ در این آیه از خدا خواسته شده تا ابراهیم و اسماعیل از تسلیم‌شدگان در برابر خدا باشند و از نسل آنان نیز چنین افرادی وجود داشته باشند، پیامبرانی از میان آنان مبعوث شوند و توبه آنان نیز پذیرفته شود۔
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
رَبَّنَا وَاجْعَلْنَا مُسْلِمَيْنِ لَكَ وَمِنْ ذُرِّيَّتِنَا أُمَّةً مُسْلِمَةً لَكَ وَأَرِنَا مَنَاسِكَنَا وَتُبْ عَلَيْنَا ۖ إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«پروردگارا! چنان کن که ما دو نفر فرمانبردار تو باشیم و از فرزندان ما ملتی فرمانبردار پدید آور و به ما طرز عبادتمان را نشان بده و توبه ما را بپذیر، همانا تو توبه‌پذیر و مهربانی»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«پروردگارا ما را فرمانبردار خویش بگردان و از زاد و رود ما امتی فرمانبردار خویش پدید آور و مناسک ما را به ما بنما، و از ما درگذر که تویی توبه‌پذیر مهربان»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که ابراهیم و اسماعیل به هنگام ساخت بنای کعبه، از خدا درخواست‌هایی را می‌طلبند۔ این پنج درخواست عبارتند از «پروردگارا، ما را تسلیم فرمان خودت قرار ده» ، «از دودمان ما نیز امتی مسلمان و تسلیم در برابر فرمانت قرار ده»، «طرز پرستش و عبادت خودت را به ما نشان ده» و «توبه ما را بپذیر»۔ درخواست پنجم در آیه ۱۲۹ سوره بقره مطرح شده است که در خصوص مبعوث شدن پیامبران از میان نسل آنان است۔ در پایان آیه حاضر نیز به اینکه خداوند توبه‌پذیری مهربان است تاکید شده است۔[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره بقره، دومین سوره قرآن است که به خاطر دربرداشتن داستان گاو بنی‌اسرائیل، به نام بقره شناخته می‌شود. این سوره با ۲۸۵ یا ۲۸۷ آیه، بزرگ‌ترین سوره قرآن است. این سوره اولین سوره‌ایست که با حروف مقطعه شروع می‌شود. بیشترین احکام فقهی قرآن نیز در این سوره قرار دارد. این سوره هشتاد و هفتمین و به نقلی هشتاد و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام است که پس از سوره مطففین و پیش از سوره انفال نازل شده است. در ترتیب مصحف اما بعد از سوره حمد و قبل از سوره آل‌عمران قرار گرفته است. تمام آیات این سوره در مدینه نازل شده‌اند، بجز آیه ۲۸۱ سوره که در ماجرای حجةالوداع نازل شده است. وجود ۲۶ ناسخ یا منسوخ در این سوره گزارش شده است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۴: ۵۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱: ۴۲۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۲۰.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۲۰.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱: ۴۵۵-۴۵۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره بقره»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۷۹۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
