آیه ۱۹۳ سوره بقره: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۹۳ سوره بقره'''، صد و نود و سومین [[آیه]] از دومین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را [[مکی و مدنی|مدنی]] دانسته‌اند. | '''آیه ۱۹۳ سوره بقره'''، صد و نود و سومین [[آیه]] از دومین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را [[مکی و مدنی|مدنی]] دانسته‌اند. متن آیه در ضمن آیات پیشین، در خصوص جنگ با [[مشرکان]] است. در این آیه تصریح شده که جنگ تا پایان [[فتنه]] و اختصاص دین به خدا ادامه دارد و در صورتی که از عقاید باطل بازگشتند، تعدی به آنان نهی شده است. در پایان این آیه تاکید شده است که تعدی تنها به ظالمین رواست. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در ادامه آیات پیشین در خصوص جنگ با [[مشرکان]]، در این آیه تصریح شده است که جنگ با مشرکان تا زمانی که [[فتنه]] در میان از بین برود و [[دین]] مخصوص [[خدا]] باشد، ادامه داشته باشد. در پایان آیه تصریح شده است که اگر مشرکان از عقاید نادرست خود دست بردارند، نباید به آنان تعدی شود. چرا که تعدی تنها به ستمکاران رواست.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۴-۲۵|ج=۲}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
نسخهٔ ۳۰ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۳:۵۷
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | بقره | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۸۶ | ||||
| شماره آیه | ۱۹۳ | ||||
| شماره جزء | ۲ | ||||
| شماره حزب | ۶ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۹۳ سوره بقره، صد و نود و سومین آیه از دومین سوره قرآن است. این آیه را مدنی دانسته‌اند. متن آیه در ضمن آیات پیشین، در خصوص جنگ با مشرکان است. در این آیه تصریح شده که جنگ تا پایان فتنه و اختصاص دین به خدا ادامه دارد و در صورتی که از عقاید باطل بازگشتند، تعدی به آنان نهی شده است. در پایان این آیه تاکید شده است که تعدی تنها به ظالمین رواست.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
وَقَاتِلُوهُمْ حَتَّىٰ لَا تَكُونَ فِتْنَةٌ وَيَكُونَ الدِّينُ لِلَّهِ ۖ فَإِنِ انْتَهَوْا فَلَا عُدْوَانَ إِلَّا عَلَى الظَّالِمِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و با آنها بجنگید تا فتنه‌ای باقی نماند و دین همه برای خدا باشد، پس اگر باز آمدند تجاوزی نیست مگر بر ستمکاران»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و با آنان چندان نبرد کنید که فتنه شرک باقی نماند، و دین فقط دین الهی باشد، و چون دست بداشتند، ستم نباید کرد مگر بر ستمگران»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در ادامه آیات پیشین در خصوص جنگ با مشرکان، در این آیه تصریح شده است که جنگ با مشرکان تا زمانی که فتنه در میان از بین برود و دین مخصوص خدا باشد، ادامه داشته باشد. در پایان آیه تصریح شده است که اگر مشرکان از عقاید نادرست خود دست بردارند، نباید به آنان تعدی شود. چرا که تعدی تنها به ستمکاران رواست.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره بقره، دومین سوره قرآن است که به خاطر دربرداشتن داستان گاو بنی‌اسرائیل، به نام بقره شناخته می‌شود. این سوره با ۲۸۵ یا ۲۸۷ آیه، بزرگ‌ترین سوره قرآن است. این سوره اولین سوره‌ایست که با حروف مقطعه شروع می‌شود. بیشترین احکام فقهی قرآن نیز در این سوره قرار دارد. این سوره هشتاد و هفتمین و به نقلی هشتاد و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام است که پس از سوره مطففین و پیش از سوره انفال نازل شده است. در ترتیب مصحف اما بعد از سوره حمد و قبل از سوره آل‌عمران قرار گرفته است. تمام آیات این سوره در مدینه نازل شده‌اند، بجز آیه ۲۸۱ سوره که در ماجرای حجةالوداع نازل شده است. وجود ۲۶ ناسخ یا منسوخ در این سوره گزارش شده است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۵: ۲۹۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲: ۸۵.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۰.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۰.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲: ۲۴-۲۵.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره بقره»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۷۹۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
