آیه ۲۵۳ سوره بقره: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(+رده:آیههای با موضوع عیسی، +رده:آیههای با موضوع خدا، +رده:آیههای با موضوع قتل، +رده:آیههای با موضوع کفر، +رده:آیههای با موضوع ایمان (هاتکت)، ابرابزار) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲۵۳ سوره بقره'''، دویست و پنجاه و سومین [[آیه]] از دومین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را [[مکی و مدنی|مدنی]] دانستهاند. متن آیه در بیان تفاوت میان [[پیامبر|پیامبران]] و درجات آنان است و در این بین به برخی از ویژگیهای خاص [[عیسی]] اشاره شده است. در پایان آیه نیز به | '''آیه ۲۵۳ سوره بقره'''، دویست و پنجاه و سومین [[آیه]] از دومین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را [[مکی و مدنی|مدنی]] دانستهاند. متن آیه در بیان تفاوت میان [[پیامبر|پیامبران]] و درجات آنان است و در این بین به برخی از ویژگیهای خاص [[عیسی]] اشاره شده است. در پایان آیه نیز به مسئله اختلاف امتها، [[قدرت خدا]] بر رفع این اختلاف و اصرار امتها بر اختلافها اشاره شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که متن این آیه به رسالت [[پیامبر|پیامبران]] و درجات آنها اشاره دارد. در این آیه، برخی پیامبران بر دیگر پیامبران برتری دارند. در ادامه به برخی از ویژگی پیامبران اشاره شده است و گفته شده که [[الله]] با برخی از پیامبران سخن گفته و درجات برخی را بالا برده است. در بخشی از آیه، به امتیازات [[عیسی]] اشاره شده است. اعطای نشانههای روشن و | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که متن این آیه به رسالت [[پیامبر|پیامبران]] و درجات آنها اشاره دارد. در این آیه، برخی پیامبران بر دیگر پیامبران برتری دارند. در ادامه به برخی از ویژگی پیامبران اشاره شده است و گفته شده که [[الله]] با برخی از پیامبران سخن گفته و درجات برخی را بالا برده است. در بخشی از آیه، به امتیازات [[عیسی]] اشاره شده است. اعطای نشانههای روشن و تأیید او با [[روحالقدس]] از جمله این موارد است. در ادامه آیه وضع امتها مورد اشاره قرار گرفته و گفته شده که [[خدا]] اگر میخواست میتوانست تا امتها را از جنگ و خونریزی بازدارد اما آنان بنابر اختیار خود راه اختلاف را پیش گرفتند و در این میان گروهی [[مؤمن]] شدند و گروهی راه [[کفر]] پیش گرفتند. در پایان آیه نیز مجدد به [[قدرت خدا]] در بازدارندگی نسبت به اختلاف امتها اشاره شده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۵۱–۲۵۵|ج=۲}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | {{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | ||
[[رده:آیههای با موضوع ایمان]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع خدا]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع عیسی]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع قتل]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع کفر]] | |||
[[رده:آیههای مدنی قرآن]] | [[رده:آیههای مدنی قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۰۴
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | بقره | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۸۶ | ||||
شماره آیه | ۲۵۳ | ||||
شماره جزء | ۳ | ||||
شماره حزب | ۹ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۵۳ سوره بقره، دویست و پنجاه و سومین آیه از دومین سوره قرآن است. این آیه را مدنی دانستهاند. متن آیه در بیان تفاوت میان پیامبران و درجات آنان است و در این بین به برخی از ویژگیهای خاص عیسی اشاره شده است. در پایان آیه نیز به مسئله اختلاف امتها، قدرت خدا بر رفع این اختلاف و اصرار امتها بر اختلافها اشاره شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
تِلْكَ الرُّسُلُ فَضَّلْنَا بَعْضَهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ ۘ مِنْهُمْ مَنْ كَلَّمَ اللَّهُ ۖ وَرَفَعَ بَعْضَهُمْ دَرَجَاتٍ ۚ وَآتَيْنَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ الْبَيِّنَاتِ وَأَيَّدْنَاهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ ۗ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ مَا اقْتَتَلَ الَّذِينَ مِنْ بَعْدِهِمْ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمُ الْبَيِّنَاتُ وَلَٰكِنِ اخْتَلَفُوا فَمِنْهُمْ مَنْ آمَنَ وَمِنْهُمْ مَنْ كَفَرَ ۚ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ مَا اقْتَتَلُوا وَلَٰكِنَّ اللَّهَ يَفْعَلُ مَا يُرِيدُ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«اینان پیامبرانی هستند که بعضی را بر بعضی دیگر برتری دادهایم، و از آنان کسی هست که خداوند با او سخن گفته و مراتب برخی را بلند کرده است و به عیسی پسر مریم نشانههای روشن دادیم، و او را به وسیله روح القدس یاری نمودیم، و اگر خداوند میخواست کسانی که پس از آنها بودند بعد از اینکه نشانههای روشنگر پیش آنان آمد، با یکدیگر جنگ نمیکردند، ولی آنان اختلاف ورزیدند پس بعضی ایمان آوردند، و برخی کفر پیشه کردند، و اگر خداوند میخواست آنها با یکدیگر جنگ نمیکردند، اما خداوند آنچه بخواهد انجام میدهد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«اینان پیامبرانی هستند که بعضی را بر بعضی برتری بخشیدهایم، از آنان کسی هست که خداوند با او سخن گفته است، و بعضی را مرتبتی بلند ارزانی داشته است، و عیسی بن مریم را معجزات آشکار دادیم و او را به روحالقدس یاری کردیم، و اگر خدا میخواست کسانی که پس از ایشان آمدند، پس از روشنگریهایی که برایشان آمد، کشمکش و کارزار نمیکردند، ولی اختلاف پیشه کردند، و بعضی از ایشان ایمان آوردند و بعضی کفرورزیدند، و اگر خدا میخواست کشمکش و کارزار نمیکردند، ولی خداوند هر آنچه اراده کند انجام میدهد»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که متن این آیه به رسالت پیامبران و درجات آنها اشاره دارد. در این آیه، برخی پیامبران بر دیگر پیامبران برتری دارند. در ادامه به برخی از ویژگی پیامبران اشاره شده است و گفته شده که الله با برخی از پیامبران سخن گفته و درجات برخی را بالا برده است. در بخشی از آیه، به امتیازات عیسی اشاره شده است. اعطای نشانههای روشن و تأیید او با روحالقدس از جمله این موارد است. در ادامه آیه وضع امتها مورد اشاره قرار گرفته و گفته شده که خدا اگر میخواست میتوانست تا امتها را از جنگ و خونریزی بازدارد اما آنان بنابر اختیار خود راه اختلاف را پیش گرفتند و در این میان گروهی مؤمن شدند و گروهی راه کفر پیش گرفتند. در پایان آیه نیز مجدد به قدرت خدا در بازدارندگی نسبت به اختلاف امتها اشاره شده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره بقره، دومین سوره قرآن است که به خاطر دربرداشتن داستان گاو بنیاسرائیل، به نام بقره شناخته میشود. این سوره با ۲۸۵ یا ۲۸۷ آیه، بزرگترین سوره قرآن است. این سوره اولین سورهایست که با حروف مقطعه شروع میشود. بیشترین احکام فقهی قرآن نیز در این سوره قرار دارد. این سوره هشتاد و هفتمین و به نقلی هشتاد و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام است که پس از سوره مطففین و پیش از سوره انفال نازل شده است. در ترتیب مصحف اما بعد از سوره حمد و قبل از سوره آلعمران قرار گرفته است. تمام آیات این سوره در مدینه نازل شدهاند، بجز آیه ۲۸۱ سوره که در ماجرای حجةالوداع نازل شده است. وجود ۲۶ ناسخ یا منسوخ در این سوره گزارش شده است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۶: ۵۲۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲: ۴۶۷.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲: ۲۵۱–۲۵۵.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره بقره»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۹۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.