آیه ۱۴ سوره مزمل: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۴۳
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | مزمل | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۰ | ||||
| شماره آیه | ۱۴ | ||||
| شماره جزء | ۲۹ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۵ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۴ سوره مزمل چهاردهمین آیه از هفتاد و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به دو نشانه از نشانه‌های برپایی قیامت اشاره شده که زلزله‌های سهمگین و در هم کوبیده شدن کوهها و تبدیل شدنشان به شن و سنگریزه‌های نرم می‌باشد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
يَوْمَ تَرْجُفُ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ وَكَانَتِ الْجِبَالُ كَثِيبًا مَهِيلًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«روزی که زمین و کوهها بجنبند و کوهها به توده‌های پراکنده و تپه‌های ریگِ روان تبدیل می‌شوند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«روزی که زمین و کوهها بلرزد و کوهها [چون] ریگهای روان شود»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه به توصیف جهان در آستانه قیامت پرداخته که در آن زمان زمین به شدت به لرزه درمی‌آید و کوه‌های عظیم چنان از هم متلاشی می‌شوند که تبدیل به تلی از شن‌های نرم می‌گردند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مزمل، هفتاد و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره قلم و پیش از سوره مدثر نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه (آیات ۱۰، ۱۱ و ۲۰) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره مزمل، شش آیه منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۶۹۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۹۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۷۴.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۷۴.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۵: ۱۸۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مزمل»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۷۱.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
