آیه ۲۶ سوره آلعمران: تفاوت میان نسخهها
(اصلاح نویسههای عربی، اصلاح فاصلهٔ مجازی، اصلاح ارقام، اصلاح سجاوندی، اصلاح املا، ابرابزار، اصلاح نشانی وب) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲۶ سوره آلعمران''' بیست و ششمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است. از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید و [[نسخ|نسخی]] برای آن گزارش نشده است. در ادامه آیه قبل، [[قرآن]] در این آیه به یهودیانی که تصورات باطل داشتند میگوید همه چیز به دست خداست و این خداست که به هر کس بخواهد عزت میدهد و هر کس را که بخواهد ذلیل کند. | '''آیه ۲۶ سوره آلعمران''' بیست و ششمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است. از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید و [[نسخ|نسخی]] برای آن گزارش نشده است. در ادامه آیه قبل، [[قرآن]] در این آیه به یهودیانی که تصورات باطل داشتند میگوید همه چیز به دست خداست و این خداست که به هر کس بخواهد عزت میدهد و هر کس را که بخواهد ذلیل کند. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۱۲
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | آلعمران | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۰۰ | ||||
شماره آیه | ۲۶ | ||||
شماره جزء | ۳ | ||||
شماره حزب | ۱۱ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۶ سوره آلعمران بیست و ششمین آیه از سومین سوره قرآن است. از آیات مدنی آن بهشمار میآید و نسخی برای آن گزارش نشده است. در ادامه آیه قبل، قرآن در این آیه به یهودیانی که تصورات باطل داشتند میگوید همه چیز به دست خداست و این خداست که به هر کس بخواهد عزت میدهد و هر کس را که بخواهد ذلیل کند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
قُلِ اللَّهُمَّ مَالِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِي الْمُلْكَ مَنْ تَشَاءُ وَتَنْزِعُ الْمُلْكَ مِمَّنْ تَشَاءُ وَتُعِزُّ مَنْ تَشَاءُ وَتُذِلُّ مَنْ تَشَاءُ ۖ بِيَدِكَ الْخَيْرُ ۖ إِنَّكَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«بگو: بار خدایا! تو صاحب فرمانروایی و ثروت و دارایی هستی، حکومت و دارایی را به هرکس که بخواهی، میبخشی، و حکومت و دارایی را از هرکس که بخواهی باز پس میگیری، و هرکس را که بخواهی عزت و قدرت میدهی، و هرکس را که بخواهی خوار میگردانی، خوبی به دست تو است و بیگمان تو بر هر چیز توانا هستی»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«بگو خداوندا، ای فرمانفرمای هستی، به هرکس که خواهی فرمانروایی بخشی و از هرکس که خواهی فرمانروایی بازستانی، و تویی که هرکس را که خواهی گرامی داری و هرکسی را که خواهی خوارکنی، [سررشته] خیر به دست توست، تو بر هر کار توانایی»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، طبرسی در «مجمع البیان» برای آیه شأن نزولی را آورده است به این مضمون که هنگامی که پیامبر مکه را فتح کرد، به مسلمانان خبر داد که به زودی کشور ایران و روم نیز فتح خواهند شد. منافقان این مطلب را اغراقآمیز دانستند و میگفتند که محمد به مدینه و مکه قانع نیست و طمع در فتح ایران و روم دارد. در این هنگام، آیه نازل شد. در حقیقت این آیه به آنان و یهودیانی که تصورات باطل داشتند میگوید همه چیز به دست خداست و این خداست که به هر کس بخواهد عزت میدهد و هر کس را که بخواهد ذلیل کند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره آلعمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کردهاند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع میشود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۸: ۱۸۵.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۳: ۱۹۹.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲: ۴۸۸–۴۹۳.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره آلعمران»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.