آیه ۱۰۳ سوره آلعمران: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۰۳ سوره آلعمران''' صد و سومین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۱۰۳ سوره آلعمران''' صد و سومین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. [[قرآن]] در آیه مورد بحث، راه نجات از تفرقه و ایجاد اتحاد میان [[مسلمانان]] را [[توسل|تمسک]] به «حبل الله» که همان ارتباط با [[الله|خداوند]] است؛ معرفی میکند. مصادیق «حبل الله» بر طبق روایات مختلف قرآن، [[اسلام]] و [[اهلبیت]] [[محمد|پیامبر اسلام]] عنوان شدهاند. | ||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران | به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، قرآن در آیه مورد بحث، راه نجات از تفرقه و ایجاد اتحاد میان مسلمانان را تمسک به «حبل الله» که همان ارتباط با خداوند است؛ معرفی میکند. به گزارش وی، مصادیق «حبل الله» بر طبق روایات مختلف قرآن، اسلام و اهلبیت پیامبر اسلام عنوان شدهاند. از مباحث مطرحشده در این آیه، میتوان به نعمت اتحاد و برادری میان مسلمانان و تألیف قلبهای مومنان توسط خداوند اشاره کرد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۸-۳۳|ج=۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == |
نسخهٔ ۱۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۴۴
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | آلعمران | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۰۰ | ||||
شماره آیه | ۱۰۳ | ||||
شماره جزء | ۴ | ||||
شماره حزب | ۱۳ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۰۳ سوره آلعمران صد و سومین آیه از سومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. قرآن در آیه مورد بحث، راه نجات از تفرقه و ایجاد اتحاد میان مسلمانان را تمسک به «حبل الله» که همان ارتباط با خداوند است؛ معرفی میکند. مصادیق «حبل الله» بر طبق روایات مختلف قرآن، اسلام و اهلبیت پیامبر اسلام عنوان شدهاند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا وَلَا تَفَرَّقُوا ۚ وَاذْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ كُنْتُمْ أَعْدَاءً فَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ فَأَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا وَكُنْتُمْ عَلَىٰ شَفَا حُفْرَةٍ مِنَ النَّارِ فَأَنْقَذَكُمْ مِنْهَا ۗ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمْ آيَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و همگی به ریسمان خدا چنگ زنید، و پراکنده نشوید، و نعمت خدا را بر خود یاد کنید، آنگاه که شما دشمن (همدیگر) بودید پس خدا میان دلهایتان انس و الفت ایجاد کرد، و به نعمت خدا برادر گشتید، و بر لبه گودالی از آتش بودید، پس خداوند شما را از آن نجات داد، اینگونه خداوند آیات خود را برایتان بیان میکند تا هدایت شوید»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و همگی به رشته الهی درآویزید و پراکنده نشوید، و نعمت خداوند را بر خود یاد کنید که دشمنان همدیگر بودید و او میان دلهای شما الفت داد و به نعمت او با هم دوست شدید، و بر لبه پرتگاه آتش بودید و او بازتان رهاند، خداوند بدینسان آیات خویش را برای شما به روشنی بیان میدارد تا هدایت یابید»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، قرآن در آیه مورد بحث، راه نجات از تفرقه و ایجاد اتحاد میان مسلمانان را تمسک به «حبل الله» که همان ارتباط با خداوند است؛ معرفی میکند. به گزارش وی، مصادیق «حبل الله» بر طبق روایات مختلف قرآن، اسلام و اهلبیت پیامبر اسلام عنوان شدهاند. از مباحث مطرحشده در این آیه، میتوان به نعمت اتحاد و برادری میان مسلمانان و تألیف قلبهای مومنان توسط خداوند اشاره کرد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره آلعمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کردهاند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع میشود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۸: ۳۰۹.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۳: ۵۶۶.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۶۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۶۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۳: ۲۸-۳۳.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره آلعمران»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.