مسابقه سال اسلامیکال
همزمان با آغاز ماه رمضان، مسابقه سال اسلامیکال با هدف معرفی اسلامیکال و توسعه مقالات در زمینه اسلامی آغاز شده‌است. علاقه‌مندان به شرکت در این مسابقه می‌توانند تا پایان ماه رمضان ۱۴۴۶ قمری برای آن نام‌نویسی کنند. فهرستی از مقالات پیشنهادی جهت ایجاد در اینجا وجود دارد
بدون تصویر

آیه ۴ سوره فیل: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ابرابزار)
خط ۴۲: خط ۴۲:


[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]
[[رده:آیه‌های با موضوع اعراب جاهلی]]

نسخهٔ ‏۱۷ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۲:۴۸

آیه ۴ سوره فیل
مشخصات قرآنی
نام سورهفیل
تعداد آیات سوره۵
شماره آیه۴
شماره جزء۳۰
شماره حزب۱۲۰
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۴ سوره فیل چهارمین آیه از صد و پنجمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در ادامه آیه قبل، قرآن در این آیه می‌گوید: «این پرندگان آن لشکر را با سنگ‌های کوچکی از جنس سجیل مورد هدف قرار دادند.»

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 تَرْمِيهِمْ بِحِجَارَةٍ مِنْ سِجِّيلٍ آیهٔ ۴ از سورهٔ ۱۰۵ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«(که) به‌سوی آنان سنگریزه‌هایی از سنگ گل می‌انداختند»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«که بر آنان سنگریزه‌هایی از سنگ گل فرو انداختند»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در ادامه آیه قبل، قرآن در این آیه می‌گوید: «این پرندگان آن لشکر را با سنگ‌های کوچکی از جنس سجیل مورد هدف قرار دادند.» به گزارش او، بر طبق نقل روایات و تفاسیر، هر کدام از آن پرندگان (ابابیل) سه سنگریزه به اندازه نخود یا کوچک‌تر از آن را با منقارها و پاهای خودشان حمل می‌کردند و هرگاه آن سنگ‌ها بر سر هر کس می‌افتاد؛ او را از پای درمی‌آورد.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره فیل، صد و پنجمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، نوزدهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره کافرون و پیش از سوره فلق نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.