آیه ۱۹۰ سوره بقره: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۹۰ سوره بقره'''، صد و نودمین [[آیه]] از دومین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را [[مکی و مدنی|مدنی]] دانسته‌اند. متن آیه در موضوع جنگ با کسانی است که بر علیه [[مسلمانان]] اقدام نظامی کنند و در آن | '''آیه ۱۹۰ سوره بقره'''، صد و نودمین [[آیه]] از دومین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را [[مکی و مدنی|مدنی]] دانسته‌اند. متن آیه در موضوع جنگ با کسانی است که بر علیه [[مسلمانان]] اقدام نظامی کنند و در آن تأکید شده است که این جنگ نباید ناعادلانه باشد چرا که [[خدا|خداوند]] تجاوزکاران را دوست ندارد. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که متن این آیه در موضوع جنگ با کسانی است که بر روی [[مسلمانان]] شمشیر کشیده‌اند. در متن این آیه آمده است که این پیکار باید در راه [[خدا]] باشد و در ادامه توصیه شده است که عدالت در این جنگ باید رعایت شود و | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که متن این آیه در موضوع جنگ با کسانی است که بر روی [[مسلمانان]] شمشیر کشیده‌اند. در متن این آیه آمده است که این پیکار باید در راه [[خدا]] باشد و در ادامه توصیه شده است که عدالت در این جنگ باید رعایت شود و تأکید شده است که خداوند تجاوزکاران را دوست ندارد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۸–۱۹|ج=۲}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | |||
نسخهٔ ۳۰ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۴:۲۶
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | بقره | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۸۶ | ||||
| شماره آیه | ۱۹۰ | ||||
| شماره جزء | ۲ | ||||
| شماره حزب | ۶ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۹۰ سوره بقره، صد و نودمین آیه از دومین سوره قرآن است. این آیه را مدنی دانسته‌اند. متن آیه در موضوع جنگ با کسانی است که بر علیه مسلمانان اقدام نظامی کنند و در آن تأکید شده است که این جنگ نباید ناعادلانه باشد چرا که خداوند تجاوزکاران را دوست ندارد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
وَقَاتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَكُمْ وَلَا تَعْتَدُوا ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و در راه خدا با کسانی که با شما می‌جنگند، بجنگید و تجاوز مکنید، همانا خداوند تجاوز کنندگان را دوست ندارد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و با کسانی که با شما آغاز کارزار می‌کنند در راه خدا کارزار کنید، ولی ستمکار [و آغازگر] نباشید، چرا که خداوند ستمکاران را دوست ندارد»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که متن این آیه در موضوع جنگ با کسانی است که بر روی مسلمانان شمشیر کشیده‌اند. در متن این آیه آمده است که این پیکار باید در راه خدا باشد و در ادامه توصیه شده است که عدالت در این جنگ باید رعایت شود و تأکید شده است که خداوند تجاوزکاران را دوست ندارد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره بقره، دومین سوره قرآن است که به خاطر دربرداشتن داستان گاو بنی‌اسرائیل، به نام بقره شناخته می‌شود. این سوره با ۲۸۵ یا ۲۸۷ آیه، بزرگ‌ترین سوره قرآن است. این سوره اولین سوره‌ایست که با حروف مقطعه شروع می‌شود. بیشترین احکام فقهی قرآن نیز در این سوره قرار دارد. این سوره هشتاد و هفتمین و به نقلی هشتاد و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام است که پس از سوره مطففین و پیش از سوره انفال نازل شده است. در ترتیب مصحف اما بعد از سوره حمد و قبل از سوره آل‌عمران قرار گرفته است. تمام آیات این سوره در مدینه نازل شده‌اند، بجز آیه ۲۸۱ سوره که در ماجرای حجةالوداع نازل شده است. وجود ۲۶ ناسخ یا منسوخ در این سوره گزارش شده است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۵: ۲۸۷.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲: ۸۵.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۲۹.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۲۹.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲: ۱۸–۱۹.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره بقره»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۷۹۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
