آیه ۲۸۵ سوره بقره: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲۸۵ سوره بقره'''، دویست و هشتاد و پنجمین [[آیه]] از دومین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را [[مکی و مدنی|مدنی]] دانسته‌اند. | '''آیه ۲۸۵ سوره بقره'''، دویست و هشتاد و پنجمین [[آیه]] از دومین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را [[مکی و مدنی|مدنی]] دانسته‌اند. متن آیه در ابتدا از ایمان [[محمد]] به [[الله]] سخن گفته و در ادامه، به ایمان [[مؤمنان]] پرداخته است. بر اساس این آیه، مؤمنان بین [[پیامبر|پیامبران]] تفاوتی نمی‌گذارند و به همه آنان باور دارند. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه، به ایمان [[محمد]] نسبت به آنچه از جانب [[الله|پروردگارش]] نازل شده، اشاره می‌کند. در ادامه آیه گفته شده است که مؤمنان نیز به [[خدا]] و [[فرشتگان]] او و کتابها و فرستادگان وی همگی ایمان آورده‌اند، و بین پیامبران هیچ فرقی نمی‌گذارند. در ادامه آیه به انتقاد از کسانی پرداخته شده است که خود را مؤمن می‌دانند، اما به برخی از [[پیامبر|پیامبران]] ایمان آورده و برخی را قبول ندارند. در پایان آیه نیز به سخن مؤمنان اشاره شده است که مدعی هستند، خدا را اطاعت کرده و به آمرزش خدا امیدوارند و بازگشت خود را به سوی او می‌دانند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۹۸–۳۹۹|ج=۲}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | |||
نسخهٔ ۱۱ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۴۱
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | بقره | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۸۶ | ||||
| شماره آیه | ۲۸۵ | ||||
| شماره جزء | ۳ | ||||
| شماره حزب | ۱۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۸۵ سوره بقره، دویست و هشتاد و پنجمین آیه از دومین سوره قرآن است. این آیه را مدنی دانسته‌اند. متن آیه در ابتدا از ایمان محمد به الله سخن گفته و در ادامه، به ایمان مؤمنان پرداخته است. بر اساس این آیه، مؤمنان بین پیامبران تفاوتی نمی‌گذارند و به همه آنان باور دارند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنْزِلَ إِلَيْهِ مِنْ رَبِّهِ وَالْمُؤْمِنُونَ ۚ كُلٌّ آمَنَ بِاللَّهِ وَمَلَائِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ لَا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِنْ رُسُلِهِ ۚ وَقَالُوا سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا ۖ غُفْرَانَكَ رَبَّنَا وَإِلَيْكَ الْمَصِيرُ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«پیامبر به آنچه از جانب پروردگارش بر او نازل شد ایمان آورد، و مؤمنان همگی به خدا و فرشتگان و کتابها و پیامبرانش ایمان آوردند (و گفتند:) بین هیچ یک از پیامبرانش فرق نمی‌گذاریم و گفتند: شنیدیم و اطاعت کردیم پروردگارا! آمرزش ترا می‌خواهیم، و بازگشت به‌سوی توست»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«پیامبر به آنچه از سوی پروردگارش بر او نازل شده است، ایمان آورده است و مؤمنان هم، همگی به خداوند و فرشتگانش و کتابهایش و پیامبرانش ایمان آورده‌اند [و می‌گویند] بین هیچ‌یک از پیامبران او فرق نمی‌گذاریم، و می‌گویند شنیدیم و اطاعت کردیم، پروردگارا آمرزش تو را خواهانیم و بازگشت به سوی توست»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه، به ایمان محمد نسبت به آنچه از جانب پروردگارش نازل شده، اشاره می‌کند. در ادامه آیه گفته شده است که مؤمنان نیز به خدا و فرشتگان او و کتابها و فرستادگان وی همگی ایمان آورده‌اند، و بین پیامبران هیچ فرقی نمی‌گذارند. در ادامه آیه به انتقاد از کسانی پرداخته شده است که خود را مؤمن می‌دانند، اما به برخی از پیامبران ایمان آورده و برخی را قبول ندارند. در پایان آیه نیز به سخن مؤمنان اشاره شده است که مدعی هستند، خدا را اطاعت کرده و به آمرزش خدا امیدوارند و بازگشت خود را به سوی او می‌دانند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره بقره، دومین سوره قرآن است که به خاطر دربرداشتن داستان گاو بنی‌اسرائیل، به نام بقره شناخته می‌شود. این سوره با ۲۸۵ یا ۲۸۷ آیه، بزرگ‌ترین سوره قرآن است. این سوره اولین سوره‌ایست که با حروف مقطعه شروع می‌شود. بیشترین احکام فقهی قرآن نیز در این سوره قرار دارد. این سوره هشتاد و هفتمین و به نقلی هشتاد و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام است که پس از سوره مطففین و پیش از سوره انفال نازل شده است. در ترتیب مصحف اما بعد از سوره حمد و قبل از سوره آل‌عمران قرار گرفته است. تمام آیات این سوره در مدینه نازل شده‌اند، بجز آیه ۲۸۱ سوره که در ماجرای حجةالوداع نازل شده است. وجود ۲۶ ناسخ یا منسوخ در این سوره گزارش شده است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۷: ۱۰۵.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲: ۶۷۷.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۹.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۹.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲: ۳۹۸–۳۹۹.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره بقره»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۷۹۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
