آیه ۸۷ سوره مؤمنون: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۸۷ سوره مؤمنون''' هشتاد و هفتمین [[آیه]] از بیست و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در ادامه آیه قبل، پاسخ [[فطرت|فطری]] منکران [[معاد]] مطرح شده است که آنان به [[ربوبیت]] [[خداوند]] نیز اقرار و اعتراف می‌کنند؛ اما باز هم بر انکار خود ثابت و پابرجا هستند. | '''آیه ۸۷ سوره مؤمنون''' هشتاد و هفتمین [[آیه]] از بیست و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در ادامه آیه قبل، پاسخ [[فطرت|فطری]] منکران [[معاد]] مطرح شده است که آنان به [[ربوبیت]] [[خداوند]] نیز اقرار و اعتراف می‌کنند؛ اما باز هم بر انکار خود ثابت و پابرجا هستند. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که منکران معاد در برابر پرسش از ربوبیت پروردگار، از روی همان فطرت [[توحید|توحیدی]] که به [[الله]] دارند؛ می‌گویند: پروردگار همه چیز اوست، اما با وجود این اعتراف صریح و روشن باز هم مسئله معاد و برپایی قیامت را بعید و | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که منکران معاد در برابر پرسش از ربوبیت پروردگار، از روی همان فطرت [[توحید|توحیدی]] که به [[الله]] دارند؛ می‌گویند: پروردگار همه چیز اوست، اما با وجود این اعتراف صریح و روشن باز هم مسئله معاد و برپایی قیامت را بعید و غیرممکن می‌شمارند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۹۵|ج=۱۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۸ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۳۴
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | مؤمنون | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱۸ | ||||
| شماره آیه | ۸۷ | ||||
| شماره جزء | ۱۸ | ||||
| شماره حزب | ۷۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۸۷ سوره مؤمنون هشتاد و هفتمین آیه از بیست و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در ادامه آیه قبل، پاسخ فطری منکران معاد مطرح شده است که آنان به ربوبیت خداوند نیز اقرار و اعتراف می‌کنند؛ اما باز هم بر انکار خود ثابت و پابرجا هستند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
سَيَقُولُونَ لِلَّهِ ۚ قُلْ أَفَلَا تَتَّقُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«خواهند گفت: از آن خداست بگو:پس چرا پرهيزگاري پيشه نمی‌كنيد؟»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«زودا که می‌گویند اینها از آن خداست، بگو پروا نمی‌کنید؟»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که منکران معاد در برابر پرسش از ربوبیت پروردگار، از روی همان فطرت توحیدی که به الله دارند؛ می‌گویند: پروردگار همه چیز اوست، اما با وجود این اعتراف صریح و روشن باز هم مسئله معاد و برپایی قیامت را بعید و غیرممکن می‌شمارند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مومنون، بیست و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره انبیاء و پیش از سوره سجده نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره مومنون، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۳: ۲۸۹.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۵: ۷۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۴۷.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۴۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۴: ۲۹۵.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مومنون»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۱۰۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
