آیه ۱۸۰ سوره آلعمران
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | آلعمران | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۰۰ | ||||
شماره آیه | ۱۸۰ | ||||
شماره جزء | ۴ | ||||
شماره حزب | ۱۵ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۸۰ سوره آلعمران صد و هشتادمین آیه از سومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. آیه مورد بحث درباره عاقبت و سرانجام افراد بخیل است. بنابه روایات امامان شیعه، این آیه به کسانیکه زکات و حقوق واجب مالیشان را نمیدهند؛ اختصاص دارد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَلَا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ يَبْخَلُونَ بِمَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ هُوَ خَيْرًا لَهُمْ ۖ بَلْ هُوَ شَرٌّ لَهُمْ ۖ سَيُطَوَّقُونَ مَا بَخِلُوا بِهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ وَلِلَّهِ مِيرَاثُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۗ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و کسانی که به آنچه خداوند از فضل خویش به آنان داده، بخل میورزند، گمان نبرند که آن (بخل) برای آنان بهتر است، بلکه به زیان آنهاست، و در روز قیامت چیزی که بدان بخل ورزیدهاند، طوق گردنشان میگردد، و برای خداست همه داراییهای آسمان و زمین، و خداوند به آنچه میکنید آگاه است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و کسانی که در بخشیدن از آنچه خدا از فضل خویش به آنان بخشیده، بخل میورزند مپندارند که این کار به سودشان است، بلکه آن به زیان آنهاست، زودا که مایه بخلشان در روز قیامت [همچون طوق لعنت] گردنگیرشان شود، و میراث آسمانها و زمین از آن خداوند است، و خدا به آنچه میکنید آگاه است»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، آیه مورد بحث درباره عاقبت و سرانجام افراد بخیل است. بنابه روایات امامان شیعه، این آیه به کسانیکه زکات و حقوق واجب مالیشان را نمیدهند؛ اختصاص دارد. حال این افراد در قیامت در آیه اینگونه توصیف شده است: «بزودى اموالى را كه در مورد آن بخل ورزيدند، همانند طوقى در گردن آنها مىآويزند.» به گزارش او، این حالت بخیلان در قیامت اشاره به این حقیقت دارد که انسان سنگينى مسئوليت این اموالی را که جمع کرده و در راه درست استفاده نکرده را باید تحمل کند؛ بدون اينكه از آثار آنها بهرهای برده باشد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره آلعمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کردهاند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع میشود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۹: ۴۴۲.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۴: ۱۱۹.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۷۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۷۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۳: ۱۸۹-۱۹۲.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره آلعمران»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.