آیه ۲۰ سوره مؤمنون

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۲۰ سوره مؤمنون
مشخصات قرآنی
نام سورهمؤمنون
تعداد آیات سوره۱۱۸
شماره آیه۲۰
شماره جزء۱۸
شماره حزب۶۹
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۲۰ سوره مؤمنون بیستمین آیه از بیست و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در متن آیه اشاره شده است به درخت زیتون، محصول دیگری که به وسیله آب باران از زمین می‌روید.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَشَجَرَةً تَخْرُجُ مِنْ طُورِ سَيْنَاءَ تَنْبُتُ بِالدُّهْنِ وَصِبْغٍ لِلْآكِلِينَ آیهٔ ۲۰ از سورهٔ ۲۳ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«و همچنين با آن درختي پديدار كرديم كه در كوه طور سينا می‌رويد (و) روغن و نان خورشي براي خورندگان بر می‌آورد»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و [همچنین‌] درختی که از طور سینا می‌روید و روغن [زیتون‌] برمی‌آورد و نیز نان خورشی برای خورندگان‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن به یکی دیگر از درختانی که به برکت باران رشد می‌کند؛ اشاره دارد که نام این درخت و میوهٔ آن زیتون و محل رویش آن در «طور سیناء» است که از زیتون روغن می‌گیرند و به عنوان نان خورش مورد استفاده قرار می‌گیرد. به گزارش مکارم، دربارهٔ «طور سیناء» دو احتمال بیان شده است: نخست اینکه منظور همان «کوه طور» است که در آنجا درخت زیتون می‌روید. احتمال دوم اینکه این کلمه جنبه توصیفی دارد و به معنای «کوه پربرکت» یا «کوه پردرخت» یا «کوه زیبا» تفسیر شده است. به گفته او، برشمردن این سه میوه (خرما، انگور و زیتون) در آیات اخیر، به این دلیل است که این میوه‌ها ارزش غذایی بالایی دارند و برای بدن انسان بسیار مفید و موثر هستند.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مومنون، بیست و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره انبیاء و پیش از سوره سجده نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره مومنون، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.