آیه ۹۸ سوره آل‌عمران
آیه ۹۸ سوره آل‌عمران نود و هشتمین آیه از سومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه باز روی سخن قرآن به یهودیانی است که با نقشه‌های پنهانی‌شان در پی اختلاف افکندن میان مسلمانان بودند و آنها را بر کفر ورزیدن به خداوند سرزنش و ملامت می‌کند.
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | آل‌عمران | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۰۰ | ||||
| شماره آیه | ۹۸ | ||||
| شماره جزء | ۴ | ||||
| شماره حزب | ۱۳ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَاللَّهُ شَهِيدٌ عَلَىٰ مَا تَعْمَلُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«بگو: ای اهل کتاب! چرا به آیات خدا کفر می‌ورزید با آنکه خدا بر آنچه می‌کنید گواه است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«بگو ای اهل کتاب چرا آیات الهی را انکار می‌کنید، در حالی که خداوند شاهد [و ناظر] کردار شماست»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، در این آیه باز روی سخن قرآن به یهودیانی است که با نقشه‌های پنهانی‌شان در پی اختلاف افکندن میان مسلمانان بودند و آنها را بر کفر ورزیدن به خداوند سرزنش و ملامت می‌کند. به اعتقاد وی، منظور از آيات خدا در اينجا می‌تواند اشاره به دو دسته از آیات باشد. دسته اول: آياتى است كه در تورات درباره نشانه‌هاى پيامبر اسلام آمده بود، و دسته دوم: اشاره به آیاتی است كه بر پيامبر اسلام نازل شده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره آل‌عمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کرده‌اند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع می‌شود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۸: ۳۰۶.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۳: ۵۶۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۶۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۶۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۳: ۲۲.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره آل‌عمران»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۷۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
