بدون تصویر

آیه ۸ سوره بقره

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۸ سوره بقره
مشخصات قرآنی
نام سورهبقره
تعداد آیات سوره۲۸۶
شماره آیه۸
شماره جزء۱
شماره حزب۱
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۸ سوره بقره، هشتمین آیه از دومین سوره قرآن است۔ این آیه را مدنی دانسته‌اند۔ در این آیه و آیات بعد، ویژگی‌های منافقین شرح داده شده است۔ اولین ویژگی آنان، کذب در ادعای ایمان است۔

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَقُولُ آمَنَّا بِاللَّهِ وَبِالْيَوْمِ الْآخِرِ وَمَا هُمْ بِمُؤْمِنِينَ آیهٔ ۸ از سورهٔ ۲ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«و از میان مردم هستند کسانی‌که می‌گویند: ما به خدا و روز قیامت ایمان آورده‌ایم اما آنها مومن نیستند»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و کسانی از مردم هستند که می‌گویند به خداوند و روز بازپسین ایمان آورده‌ایم، ولی آنان مؤمن نیستند»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در آیات ابتدایی سوره بقره، مردم در خصوص ارتباط با برنامه و آئین اسلام به سه دسته متقین، کافران و منافقان تقسیم می شوند۔[۵] آیه هشتم از سوره بقره، منافقین و ویژگی‌های آنان را شرح داده است۔ اولین ویژگی این گروه، ادعای داشتن ایمان، با وجود کذب در ادعای آنان است۔[۶]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره بقره، دومین سوره قرآن است که به خاطر دربرداشتن داستان گاو بنی‌اسرائیل، به نام بقره شناخته می‌شود۔ این سوره با ۲۸۵ یا ۲۸۷ آیه، بزرگترین سوره قرآن است۔ این سوره اولین سوره‌ایست که با حروف مقطعه شروع می‌شود۔ بیشترین احکام فقهی قرآن نیز در این سوره قرار دارد۔ این سوره هشتاد و هفتمین و به نقلی هشتاد و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام است که پس از سوره مطففین و پیش از سوره انفال نازل شده است۔ در ترتیب مصحف اما بعد از سوره حمد و قبل از سوره آل‌عمران قرار گرفته است۔ تمام آیات این سوره در مدینه نازل شده‌اند، بجز آیه ۲۸۱ سوره که در ماجرای حجةالوداع نازل شده است۔ وجود ۲۶ ناسخ یا منسوخ در این سوره گزارش شده است۔[۷]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.