آیه ۴۶ سوره آل‌عمران
آیه ۴۶ سوره آل‌عمران چهل و ششمین آیه از سومین سوره قرآن است. از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید و نسخی برای آن گزارش نشده است.
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | آل‌عمران | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۰۰ | ||||
| شماره آیه | ۴۶ | ||||
| شماره جزء | ۳ | ||||
| شماره حزب | ۱۱ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
در آیه موردبحث به یکی ازمعجزه‌های عیسی مسیح اشاره شده است که او در گهواره درحالیکه نوزاد است؛ با مردم سخن خواهد گفت و به این وسیله از مریم رفع اتهام می‌کند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
وَيُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَكَهْلًا وَمِنَ الصَّالِحِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و با مردم در گهواره و در سن كهولت سخن می‌گوید، و از زمره صالحان است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«او در گهواره [به اعجاز] و در میانسالی [به وحی] با مردم سخن می‌گوید و از شایستگان است»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، در آیه موردبحث به یکی ازمعجزه‌های عیسی مسیح اشاره شده است. او در گهواره درحالیکه نوزاد است با مردم سخن خواهدگفت. جزئیات این داستان که در سوره مریم آمده اینگونه است که مریم برای رفع اتهام از خودش که بدون داشتن شوهر، فرزندی را به‌دنیا آورده بود، با اشاره به گهواره مردم را به کودک درون آن متوجه می‌کند و در کمال ناباوری مردم می‌بینند که کودک نوزاد به سخن درآمد و شهادت به پاکی مریم داد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره آل‌عمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کرده‌اند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع می‌شود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۸: ۲۲۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۳: ۲۹۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲: ۵۴۷-۵۵۰.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره آل‌عمران»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۷۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
