آیه ۶۰ سوره آل‌عمران
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | آل‌عمران | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۰۰ | ||||
| شماره آیه | ۶۰ | ||||
| شماره جزء | ۳ | ||||
| شماره حزب | ۱۲ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۶۰ سوره آل‌عمران شصتمین آیه از سومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. در آیه مورد اشاره، بر این مطلب تأکید می‌شود که این اخبار در مورد ولادت عیسی از مطالب حق و صحیح هستند و از پیامبر و مسیحیان نجران می‌خواهد که نسبت به آنها تردید و شکی نداشته باشند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ فَلَا تَكُنْ مِنَ الْمُمْتَرِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«حق از جانب پروردگارت است، پس از شک کنندگان مباش»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«این حقایق از سوی پروردگار تو است، پس هرگز از دودلان مباش»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، در آیه مورد اشاره، بر این مطلب تأکید می‌شود که این اخبار در مورد ولادت عیسی از مطالب حق و صحیح هستند و از پیامبر و مسیحیان نجران می‌خواهد که نسبت به آن تردید و شکی نداشته باشند. مفسران درباره عبارت «الحق من ربک» دو احتمال را گفته اند: جمله مركب از مبتدا و خبر باشد؛ در این صورت حق به معنای واقعیت است یا اینکه جمله مذکور خبر مبتداى محذوف است که در این حالت هم یعنی اين خبرهايى كه به تو داده شد، همگى حقايقى از جانب پروردگارت است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره آل‌عمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کرده‌اند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع می‌شود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۸: ۲۴۴.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۳: ۲۹۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۷.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲: ۵۷۶-۵۷۷.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره آل‌عمران»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۷۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
