آیه ۶۲ سوره آلعمران
آیه ۶۲ سوره آلعمران شصت و دومین آیه از سومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. منظور از «هذا» در آیه سرگذشت عیسی است نه قرآن یا تاریخ زندگی پیامبران. این آیه به این مطلب اشاره دارد که آنچه آیات قرآن دربارهٔ عیسی بیان میکند، حقیقت و واقعیت است. در منطق قرآن او بنده خدا و از پیامبران بوده که با معجزه الهی، بدون داشتن پدر از مادر متولد شده است و به این وسیله باطل بودن عقیده مسیحیان بر الوهیت او معلوم میگردد.
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | آلعمران | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۰۰ | ||||
شماره آیه | ۶۲ | ||||
شماره جزء | ۳ | ||||
شماره حزب | ۱۲ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْقَصَصُ الْحَقُّ ۚ وَمَا مِنْ إِلَٰهٍ إِلَّا اللَّهُ ۚ وَإِنَّ اللَّهَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«این داستنان واقعی است، و هیچ معبود بر حقی جز خدا نیست، و همانا خداوند چیزه و با حکمت است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«اینها حدیث حق و حقیقت است و خدایی جز خداوند نیست، و خداوند پیروزمند فرزانه است»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، قصص به معنای قصه و کلمهای است مفرد، با توجه به این مطلب منظور از «هذا» در آیه سرگذشت عیسی است نه قرآن یا تاریخ سرگذشتپیامبران. با این آیه باطل بودن عقیده الوهیت مسیحیان و اتهامآمیز بودن باور گروه دیگر که ولادت او را نامشروع میدانستند، اثبات میشود. این آیه بر این نکته اشاره دارد که آنچه آیات قرآن دربارهٔ عیسی بیان میکند، حقیقت و واقعیت است. در منطق قرآن او بنده خدا و از پیامبران بوده که با معجزه الهی، بدون داشتن پدر از مادر متولد شده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره آلعمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کردهاند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع میشود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۸: ۲۵۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۳: ۳۴۹.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۸.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۸.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲: ۵۹۱–۵۹۲.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره آلعمران»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.