بدون تصویر

آیه ۱۶ سوره آل‌عمران

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۰۷ توسط Roshana (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۱۶ سوره آل‌عمران
مشخصات قرآنی
نام سورهآل‌عمران
تعداد آیات سوره۲۰۰
شماره آیه۱۶
شماره جزء۳
شماره حزب۱۱
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۱۶ سوره آل‌عمران شانزدهمین آیه از سومین سوره قرآن است. از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید و نسخی برای آن گزارش نشده است. آیه مورد بحث به شش صفت مؤمنان باتقوا اشاره دارد که در آیه قبل معرفی شده بودند. یکی از این صفات، ایمان قلبی مؤمنان باتقواست که آنها را وامی‌دارد تا نسبت به اعمال خود احساس مسئولیت داشته باشند و در رفتارها و کارهایشان مراقبت کنند.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا إِنَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ آیهٔ ۱۶ از سورهٔ ۳ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«کسانی‌که می‌گویند: پروردگارا! ما ایمان آورده‌ایم، پس گناهان ما را بیامرز و ما را از عذاب آتش دور بدار»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«آنان که می‌گویند پروردگارا ما ایمان آورده‌ایم گناهان ما را بیامرز و ما را از عذاب دوزخ در امان بدار»

محتوا

به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، آیه مورد بحث به شش صفت مؤمنان باتقوا اشاره دارد که در آیه قبل معرفی شده بودند. از میان این شش صفت یکی از آنها در این آیه و پنج صفت دیگر در آیه بعدی مطرح می‌شوند. ایمان قلبی مؤمنان باتقوا آنها را بر این امر وامی‌دارد که نسبت به اعمال خود احساس مسئولیت داشته باشند و در رفتارها و کارهایشان مراقبت می‌کنند.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره آل‌عمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کرده‌اند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع می‌شود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.