بدون تصویر

آیه ۴۲ سوره قلم

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۱۵ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۳:۰۵ توسط Shahroudi (بحث | مشارکت‌ها) (ابرابزار)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۴۲ سوره قلم
مشخصات قرآنی
نام سورهقلم
تعداد آیات سوره۵۲
شماره آیه۴۲
شماره جزء۲۹
شماره حزب۱۱۳
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۴۲ سوره قلم چهل و دومین آیه از شصت و هشتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. به دنبال مباحث آیات پیشین، در این آیه به بخشی از وضعیت مشرکان و مجرمان در قیامت اشاره می‌شود و قرآن می‌گوید: «به خاطر بیاورید روزی را که از شدت ترس، ساق‌ها برهنه شوند و به سجده دعوتشان کنند؛ ولی آنان قادر بر آن نیستند.» به گزارش مکارم مفسر شیعی، برخی از مفسران گفته‌اند که برهنه شدن ساق پاها کنایه از وحشت و بدی اوضاع است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 يَوْمَ يُكْشَفُ عَنْ سَاقٍ وَيُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ آیهٔ ۴۲ از سورهٔ ۶۸ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«روزی که ساق آشکار می‌شود و به سجده فراخوانده می‌شوند ولی نمی‌توانند»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«روزی که هنگامه بالا گیرد، و آنان را به سجده دعوت کنند ولی نتوانند»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که به دنبال مباحث آیات پیشین، در این آیه به بخشی از وضعیت مشرکان و مجرمان در قیامت اشاره می‌شود و قرآن می‌گوید: «به خاطر بیاورید روزی را که از شدت ترس، ساق‌ها برهنه شوند و به سجده دعوتشان کنند؛ ولی آنان قادر بر آن نیستند.» به گزارش مکارم، برخی از مفسران گفته‌اند که برهنه شدن ساق پاها کنایه از وحشت و بدی اوضاع است. به گزارش او بر اساس روایتی چون در روز قیامت، عظمت خداوند ظاهر و آشکار می‌شود؛ مؤمنان در برابر او به سجده می‌افتند؛ اما کافران قادر بر انجام سجده نیستند. به این دلیل که صفات زشت و رذیله آنچنان در وجود آنان رسوخ کرده که مانع از خضوع و خشوع آنها در مقابل پروردگارشان می‌گردد.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره قلم، شصت و هشتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، دومی سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره علق و پیش از سوره مزمل نازل شد. از مجموع آیات این سوره، بیست آیه (آیات ۱۷ تا ۳۳ و ۴۸ تا ۵۰) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره قلم، دو آیه (آیات ۴۴ و ۴۵) منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.