بدون تصویر

آیه ۳۰ سوره مؤمنون

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۸ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۲۵ توسط Shahroudi (بحث | مشارکت‌ها) (ابرابزار)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۳۰ سوره مؤمنون
مشخصات قرآنی
نام سورهمؤمنون
تعداد آیات سوره۱۱۸
شماره آیه۳۰
شماره جزء۱۸
شماره حزب۶۹
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۳۰ سوره مؤمنون سی‌امین آیه از بیست و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. این آیه به نتیجه‌گیری از بیان داستان نوح و مجازات قوم او اشاره شده است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ وَإِنْ كُنَّا لَمُبْتَلِينَ آیهٔ ۳۰ از سورهٔ ۲۳ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«قطعاً در اين نشانه‌هايي است، و به طور مسلم (ما بندگان خود را) آزمايش می‌نماييم»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«بی‌گمان در این مایه‌های عبرتی هست و ما آزماینده بوده‌ایم‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن در این آیه، ماجرای نوح و مجازات قومش را آیه و نشانه‌هایی برای صاحبان خرد و اندیشه معرفی کرده و سپس به آزمایش که سنت الهی است؛ اشاره دارد. به گفته مکارم، تعبیر آزمایش ممکن است اشاره به این مطلب باشد که قوم نوح بارها مورد آزمایش و امتحان قرار گرفته بودند؛ اما هدایت نشده بودند. همچنین ممکن است اشاره به این باشد که همه انسان‌ها در هر عصر و زمان آزمایش می‌شوند. به گزارش او، در این آیه درمورد بیان سرنوشت ستم‌گران تنها به عبارت «انهم مغرقون» اکتفا شده و این موضوع در آیات دیگر قرآن از جمله آیات سوره هود و سوره نوح به‌طور مشروح عنوان شده است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مومنون، بیست و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره انبیاء و پیش از سوره سجده نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره مومنون، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.