بدون تصویر

آیه ۹۰ سوره مؤمنون

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۸ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۳۴ توسط Shahroudi (بحث | مشارکت‌ها) (ابرابزار)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۹۰ سوره مؤمنون
مشخصات قرآنی
نام سورهمؤمنون
تعداد آیات سوره۱۱۸
شماره آیه۹۰
شماره جزء۱۸
شماره حزب۷۰
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۹۰ سوره مؤمنون نودمین آیه از بیست و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. قرآن در این آیه، یک نتیجه‌گیری کلی از آیات قبلی بیان کرده و چنین می‌گوید: «ما برای آنان حق را آوردیم و آن را روشن ساختیم؛ اما آنان (منکران معاد) دروغ می‌گویند و آن را تکذیب می‌کنند.»

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 بَلْ أَتَيْنَاهُمْ بِالْحَقِّ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ آیهٔ ۹۰ از سورهٔ ۲۳ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«بلكه براي ايشان حق را آوردهايم، و قطعاً آنان دروغگو هستند»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«بلکه حق را برایشان آورده‌ایم، و آنان دروغگو هستند»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه یک جمع‌بندی کوتاه و فشرده از آیات قبلی آمده است به این صورت: «ما برای آنان حق را آوردیم و آن را روشن ساختیم؛ اما آنان (منکران معاد) دروغ می‌گویند و آن را تکذیب می‌کنند.» به گزارش مکارم، قرآن در اینجا بیان می‌دارد که در تبیین و گفتن حقایق از جانب ما و پیامبران کوتاهی نشده و هرآنچه باید گفته شود؛ را گفته‌ایم. اما این خود کافران و منکران معاد هستند که چشم خویش را بر حقایق بسته‌اند و در راه انحرافی‌شان لجوجانه و سرسختانه ادامه می‌دهند.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مومنون، بیست و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره انبیاء و پیش از سوره سجده نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره مومنون، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.