مسابقه سال اسلامیکال
همزمان با آغاز ماه رمضان، مسابقه سال اسلامیکال با هدف معرفی اسلامیکال و توسعه مقالات در زمینه اسلامی آغاز شده‌است. علاقه‌مندان به شرکت در این مسابقه می‌توانند تا پایان ماه رمضان ۱۴۴۶ قمری برای آن نام‌نویسی کنند. فهرستی از مقالات پیشنهادی جهت ایجاد در اینجا وجود دارد
بدون تصویر

آیه ۲۰ سوره نور

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۲۰ سوره نور
مشخصات قرآنی
نام سورهنور
تعداد آیات سوره۶۴
شماره آیه۲۰
شماره جزء۱۸
شماره حزب۷۰
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۲۰ سوره نور بیستمین آیه از بیست و چهارمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به این مطلب تأکید می‌شود که به خاطر فضل و رحمت و مهربانی خداوند است که عذابهای دردناک دنیایی از مسلمانان در برابر «اشاعه فحشاء میان جامعه» برداشته شده است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَلَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَتُهُ وَأَنَّ اللَّهَ رَءُوفٌ رَحِيمٌ آیهٔ ۲۰ از سورهٔ ۲۴ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«و اگر فضل و رحمت الهي بر شما نبود و اينكه خداوند بخشاينده و مهربان است (در اسرع وقت به بلا و مصيبت دچار می‌شديد)»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و اگر بخشایش و رحمت الهی در حق شما نبود و اینکه خداوند رئوف و مهربان است [شما را سخت کیفر می‌داد]»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن پس از بیان کلی و در مبارزه با «اشاعه فحشاء» و «قذف» به این نکته تأکید دارد که اگر فضل و رحمت الهی شامل مسلمانان نشود و اگر خداوند نسبت به آنان مهربان نبود؛ آنچنان مجازات دردناکی در دنیا برایشان مقدر می‌کرد که روزگارشان تباه و سیاه شود. در پایان آیه به دو نام از اسماء الحسنی الهی اشاره شده است: رئوف و رحیم.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره نور، بیست و چهارمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و دومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره حشر و پیش از سوره حج نازل شد. این سوره را مدنی دانسته‌اند. در سوره نور، شش یا هفت آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.