![]() |
مسابقه سال اسلامیکال |
همزمان با آغاز ماه رمضان، مسابقه سال اسلامیکال با هدف معرفی اسلامیکال و توسعه مقالات در زمینه اسلامی آغاز شدهاست. علاقهمندان به شرکت در این مسابقه میتوانند تا پایان ماه رمضان ۱۴۴۶ قمری برای آن نامنویسی کنند. فهرستی از مقالات پیشنهادی جهت ایجاد در اینجا وجود دارد |
آیه ۵ سوره نوح
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | نوح | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۸ | ||||
شماره آیه | ۵ | ||||
شماره جزء | ۲۹ | ||||
شماره حزب | ۱۱۴ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۵ سوره نوح پنجمین آیه از هفتاد و یکمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در این آیه سخن و شکایت نوح از قومش مطرح شده است که او خطاب به خداوند میگوید: «من شب و روز مردم را به سوی تو دعوت کردم.»
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
قَالَ رَبِّ إِنِّي دَعَوْتُ قَوْمِي لَيْلًا وَنَهَارًا
![]()
![]()
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«(نوح) گفت: پروردگارا! من قوم خود را شب و روز فراخواندم»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«گفت پروردگارا من قومم را شب و روز [به خداپرستی] دعوت کردم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که نوح از قومش به خداوند شکایت میکند و چنین بیان میکند: «من لحظهای در تبلیغ و و هدایت مردم کوتاهی نکردم و شب و روز مردم را به سوی تو خواندم.»[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره نوح، هفتاد و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره نحل و پیش از سوره ابراهیم نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۶۵۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۳۶.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۷۰.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۷۰.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۵: ۶۲.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره نوح»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۱۲۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.