بدون تصویر

آیه ۱۲ سوره تکویر: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ابرابزار)
 
خط ۴۲: خط ۴۲:


[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]
[[رده:آیه‌های با موضوع قیامت]]
[[رده:آیه‌های با موضوع جهنم]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۳۸

آیه ۱۲ سوره تکویر
مشخصات قرآنی
نام سورهتکویر
تعداد آیات سوره۲۹
شماره آیه۱۲
شماره جزء۳۰
شماره حزب۱۱۷
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۱۲ سوره تکویر دوازدهمین آیه از هشتاد و یکمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در ادامه آیات قبلی، برافروخته و شعله‌ور شدن آتش جهنم برای کافران در این مرحله از رستاخیز اتفاق می‌افتد. مطابق آیه ۴۹ سوره توبه، دوزخ در دنیا بر آنان احاطه دارد و موجود است؛ اما آنها که به خاطر حجاب‌های عالم ماده قادر به دیدن حقیقت جهنم نبودند؛ در این وقت آن را بی‌پرده می‌بینند.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَإِذَا الْجَحِيمُ سُعِّرَتْ آیهٔ ۱۲ از سورهٔ ۸۱ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«و هنگامی‌که دوزخ برافروخته و شعله‌ور شود»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و چون دوزخ فروزانده گردد»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در ادامه آیات قبلی، برافروخته و شعله‌ور شدن آتش جهنم برای کافران در این مرحله از رستاخیز اتفاق می‌افتد. مطابق آیه ۴۹ سوره توبه، دوزخ در دنیا بر آنان احاطه دارد و موجود است؛ اما آنها که به خاطر حجاب‌های عالم ماده قادر به دیدن حقیقت جهنم نبودند؛ در این وقت آن را بی‌پرده می‌بینند.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره تکویر، هشتاد و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره تبت و پیش از سوره اعلی نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره تکویر، یک آیه (آیه ۲۸ سوره تکویر) منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.