آیه ۱۷ سوره نوح: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (added Category:آیه‌های مکی قرآن using HotCat) |
(ابرابزار) |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۷ سوره نوح''' هفدهمین [[آیه]] از هفتاد و یکمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۱۷ سوره نوح''' هفدهمین [[آیه]] از هفتاد و یکمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. [[قرآن]] در این آیه بار دیگر به آفرینش انسان‌ها اشاره می‌کند و آن را به روییدن گیاه از زمین مثال می‌زند. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه آفرینش انسان را به روییدن گیاه از زمین مثال زده است. به عقیده او، تعبیر به «انبات» در مورد انسان، به این دلیل است که شباهت زیادی در میان انسان و گیاهان وجود دارد و بسیاری از قوانینی که حاکم بر تغذیه و رشد گیاهان است در مورد انسان نیز وجود دارد. آفرینش نخستین انسان از خاک بوده و تمام مواد غذایی که انسان می‌خورد و به کمک آن رشد می‌کند از زمین است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۷۷|ج=۲۵}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۰۴
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | نوح | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۸ | ||||
| شماره آیه | ۱۷ | ||||
| شماره جزء | ۲۹ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۴ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۷ سوره نوح هفدهمین آیه از هفتاد و یکمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. قرآن در این آیه بار دیگر به آفرینش انسان‌ها اشاره می‌کند و آن را به روییدن گیاه از زمین مثال می‌زند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
وَاللَّهُ أَنْبَتَكُمْ مِنَ الْأَرْضِ نَبَاتًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و خداوند به گونة شگفتی شما را از زمین آفریده است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و خداوند شما را مانند گیاهی از زمین رویاند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه آفرینش انسان را به روییدن گیاه از زمین مثال زده است. به عقیده او، تعبیر به «انبات» در مورد انسان، به این دلیل است که شباهت زیادی در میان انسان و گیاهان وجود دارد و بسیاری از قوانینی که حاکم بر تغذیه و رشد گیاهان است در مورد انسان نیز وجود دارد. آفرینش نخستین انسان از خاک بوده و تمام مواد غذایی که انسان می‌خورد و به کمک آن رشد می‌کند از زمین است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره نوح، هفتاد و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره نحل و پیش از سوره ابراهیم نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۶۵۴.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۳۶.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۷۱.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۷۱.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۵: ۷۷.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره نوح»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۱۲۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
