بدون تصویر

آیه ۱۷۲ سوره آل‌عمران: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ایجاد مقاله آیات)
 
(ابرابزار)
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


لید (چکیده)
'''آیه ۱۷۲ سوره آل‌عمران''' صد و هفتاد و دومین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. آیه مورد بحث به ماجرای «[[غزوه حمراء الاسد]]» اشاره دارد که پس از پایان [[جنگ احد]] و شکست [[مسلمانان]] در آن اتفاق افتاده است. در این آیه [[الله|خداوند]] به ستایش [[مومنان|مومنانی]] که با وجود جراحات و زخم‌های بسیار به دعوت [[محمد|پیامبر اسلام]] پاسخ مثبت دادند و پایمردی کردند؛ پرداخته و به آنها وعده اجر و پاداشی بزرگ داده است.


== متن ==
== متن ==
متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کرده‌اند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص=۱|ج=۱}}</ref><ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۹۵|ک=تفسیر المیزان|ص=۱|ج=۱}}</ref>
متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کرده‌اند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص=۴۳۱|ج=۹}}</ref><ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۹۵|ک=تفسیر المیزان|ص=۹۶|ج=۴}}</ref>


<blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote>
<blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote>


== ترجمه ==
== ترجمه ==
[[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص=۱}}</ref>
[[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص=۷۲}}</ref>


<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote>
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote>


[[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازده‌امامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص=۱}}</ref>
[[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازده‌امامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص=۷۲}}</ref>


<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote>
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote>


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه …<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱|ج=۱}}</ref>
به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، آیه مورد بحث به ماجرای «غزوه حمراء الاسد» اشاره دارد که پس از پایان جنگ احد و شکست مسلمانان، ارتش [[مشرک|مشرکان]] به فرماندهی [[ابوسفیان]] تصمیم گرفتند تا به [[مدینه]] برگردند و باقی‌مانده لشکر مسلمانان را از بین ببرند. اما یکی از مشرکان به نام «معبد الخزاعی» که وضعیت آماده به نبرد پیامبر و مسلمانان را دیده بود؛ آنها را از این کار منصرف کرد و به این وسیله جنگی میان دو گروه واقع نشد. به گزارش او، در این آیه خداوند به ستایش مومنانی که با وجود جراحات و زخم‌های بسیار به دعوت پیامبر پاسخ مثبت دادند و پایمردی کردند؛ پرداخته و به آنها وعده اجر و پاداشی بزرگ داده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۷۴–۱۷۶|ج=۳}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==
محل قرار گرفتن بسته محتوایی
به گزارش ''[[فرهنگ‌نامه علوم قرآن]]''، [[سوره آل‌عمران]] سومین [[سوره]] پس از [[سوره بقره]] و پیش از [[سوره نساء]] است که در آن به خاطر گزارش ماجرای [[آل‌عمران|خاندان عمران]]، پدر [[مریم مقدس]]، به این نام شهرت یافته است. این سوره را [[مکی و مدنی|مدنی]] گزارش کرده‌اند و به طبع، آیاتش نیز در [[مدینه]] نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از [[سوره انفال]] و پیش از [[سوره احزاب]] به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با [[حروف مقطعه]] شروع می‌شود و به نقلی، پنج آیه [[ناسخ و منسوخ|منسوخ]] دارد.<ref>{{پک|1=دفتر تبلیغات اسلامی|2=۱۳۸۸|ک=فرهنگ‌نامه علوم قرآن|ص=۲۷۳۹|ف=سوره آل‌عمران}}</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==
خط ۳۹: خط ۳۹:
{{ناوبری آیات}}
{{ناوبری آیات}}
{{قرآن}}
{{قرآن}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۵۵

آیه ۱۷۲ سوره آل‌عمران
مشخصات قرآنی
نام سورهآل‌عمران
تعداد آیات سوره۲۰۰
شماره آیه۱۷۲
شماره جزء۴
شماره حزب۱۵
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۱۷۲ سوره آل‌عمران صد و هفتاد و دومین آیه از سومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. آیه مورد بحث به ماجرای «غزوه حمراء الاسد» اشاره دارد که پس از پایان جنگ احد و شکست مسلمانان در آن اتفاق افتاده است. در این آیه خداوند به ستایش مومنانی که با وجود جراحات و زخم‌های بسیار به دعوت پیامبر اسلام پاسخ مثبت دادند و پایمردی کردند؛ پرداخته و به آنها وعده اجر و پاداشی بزرگ داده است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 الَّذِينَ اسْتَجَابُوا لِلَّهِ وَالرَّسُولِ مِنْ بَعْدِ مَا أَصَابَهُمُ الْقَرْحُ ۚ لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا مِنْهُمْ وَاتَّقَوْا أَجْرٌ عَظِيمٌ آیهٔ ۱۷۲ از سورهٔ ۳ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«کسانی‌که پس از زخمها و جراحت‌هایی که به آنان رسیده بود دستور خدا و پیامبر را اجابت کردند، برای کسانی از آنان که نیکی کردند و تقوا پیشه نمودند، پاداش بزرگی است»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«کسانی که پس از آنکه به آنان رنج و آسیب رسید به حکم خداوند و پیامبر گردن نهادند برای نیکوکاران و پرهیزگارانشان پاداشی بزرگ [مقرر گردیده‌] است‌»

محتوا

به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، آیه مورد بحث به ماجرای «غزوه حمراء الاسد» اشاره دارد که پس از پایان جنگ احد و شکست مسلمانان، ارتش مشرکان به فرماندهی ابوسفیان تصمیم گرفتند تا به مدینه برگردند و باقی‌مانده لشکر مسلمانان را از بین ببرند. اما یکی از مشرکان به نام «معبد الخزاعی» که وضعیت آماده به نبرد پیامبر و مسلمانان را دیده بود؛ آنها را از این کار منصرف کرد و به این وسیله جنگی میان دو گروه واقع نشد. به گزارش او، در این آیه خداوند به ستایش مومنانی که با وجود جراحات و زخم‌های بسیار به دعوت پیامبر پاسخ مثبت دادند و پایمردی کردند؛ پرداخته و به آنها وعده اجر و پاداشی بزرگ داده است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره آل‌عمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کرده‌اند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع می‌شود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.