آیه ۷۰ سوره مؤمنون: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۷۰ سوره مؤمنون''' هفتادمین [[آیه]] از بیست و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۷۰ سوره مؤمنون''' هفتادمین [[آیه]] از بیست و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. عامل چهارم بدفرجامی [[کافران]] به بیان [[قرآن]] این است که آنان به [[محمد|پیامبر اسلام]] تهمت جنون و دیوانگی می‌زدند. قرآن در مقابل این سخن کافران اشاره به سخنان [[حق]] او می‌کند و کافران را کسانی می‌داند که نسبت به حق کراهت دارند و آن را نمی‌پذیرند. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند: بر طبق متن آیه، کافران به پیامبر اسلام تهمت دیوانگی می‌زدند و از او روی برمی‌گرداندند. درحالیکه قرآن در برابر این عمل آنها و برای نفی بهانه‌جویی‌شان می‌گوید: «پیامبر برای آنها حق را آورده و این مطلب از سخنانش پیداست. اما این کافرانند که از حق کراهت دارند و از پذیرش آن سربازمی‌زنند.»<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۷۵–۲۷۶|ج=۱۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۸ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۳۱
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | مؤمنون | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱۸ | ||||
| شماره آیه | ۷۰ | ||||
| شماره جزء | ۱۸ | ||||
| شماره حزب | ۶۹ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۷۰ سوره مؤمنون هفتادمین آیه از بیست و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. عامل چهارم بدفرجامی کافران به بیان قرآن این است که آنان به پیامبر اسلام تهمت جنون و دیوانگی می‌زدند. قرآن در مقابل این سخن کافران اشاره به سخنان حق او می‌کند و کافران را کسانی می‌داند که نسبت به حق کراهت دارند و آن را نمی‌پذیرند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
أَمْ يَقُولُونَ بِهِ جِنَّةٌ ۚ بَلْ جَاءَهُمْ بِالْحَقِّ وَأَكْثَرُهُمْ لِلْحَقِّ كَارِهُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«يا می‌گويند: او ديوانه است؟ (چنين نيست) بلكه حق را برايشان آورده است و بيشترشان خواهان حق نيستند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«یا می‌گویند او جنونی دارد، [چنین نیست] بلکه [پیامبر] حق را برای آنان آورده است، و بیشترینه آنان ناخواهان حق‌اند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: بر طبق متن آیه، کافران به پیامبر اسلام تهمت دیوانگی می‌زدند و از او روی برمی‌گرداندند. درحالیکه قرآن در برابر این عمل آنها و برای نفی بهانه‌جویی‌شان می‌گوید: «پیامبر برای آنها حق را آورده و این مطلب از سخنانش پیداست. اما این کافرانند که از حق کراهت دارند و از پذیرش آن سربازمی‌زنند.»[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مومنون، بیست و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره انبیاء و پیش از سوره سجده نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره مومنون، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۳: ۲۸۵.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۵: ۴۹.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۴۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۴۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۴: ۲۷۵–۲۷۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مومنون»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۱۰۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
