آیه ۱۷۹ سوره آلعمران: تفاوت میان نسخهها
جز (added Category:آیههای مدنی قرآن using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۷۹ سوره آلعمران''' صد و هفتاد و نهمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۱۷۹ سوره آلعمران''' صد و هفتاد و نهمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. این آیه آخرین آیه مربوط به حوادث [[جنگ احد]] است و مهمترین دستاورد این جنگ برای مسلمانان را شناخته شدن [[منافقان]] عنوان کرده است. زیرا تا قبل از این اتفاق مسلمانان تنها [[مشرک|مشرکان]] و [[کافر|کافران]] را دشمنان [[اسلام]] میدانستند. آزمایش انسانها به هنگام ادعای [[ایمان]]، جداسازی بین [[مومنان]] و غیر مومنان، مشخص شدن ارزش هر کس به واسطه عمل او و تأکید همراهی [[تقوا]] با ایمان از نکات دیگر این آیه است. | ||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران | به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، این آیه آخرین آیه مربوط به حوادث جنگ احد است و مهمترین دستاورد این جنگ برای مسلمانان را شناخته شدن منافقان عنوان کرده است. زیرا تا قبل از این اتفاق مسلمانان تنها مشرکان و کافران را دشمنان اسلام میدانستند؛ اما آیه در پی آن است و از مسلمانان میخواهد پس از این با حضور منافقان در میانشان با احتیاط بیشتری عمل کنند و با چشم دوستی به منافقان نگاه نکنند. آزمایش انسانها به هنگام ادعای ایمان، جداسازی بین مومنان و غیر مومنان، مشخص شدن ارزش هر کس به واسطه عمل او و تأکید همراهی تقوا با ایمان از نکات دیگر این آیه است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۸۶-۱۸۹|ج=۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == |
نسخهٔ ۲۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۵۴
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | آلعمران | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۰۰ | ||||
شماره آیه | ۱۷۹ | ||||
شماره جزء | ۴ | ||||
شماره حزب | ۱۵ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۷۹ سوره آلعمران صد و هفتاد و نهمین آیه از سومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. این آیه آخرین آیه مربوط به حوادث جنگ احد است و مهمترین دستاورد این جنگ برای مسلمانان را شناخته شدن منافقان عنوان کرده است. زیرا تا قبل از این اتفاق مسلمانان تنها مشرکان و کافران را دشمنان اسلام میدانستند. آزمایش انسانها به هنگام ادعای ایمان، جداسازی بین مومنان و غیر مومنان، مشخص شدن ارزش هر کس به واسطه عمل او و تأکید همراهی تقوا با ایمان از نکات دیگر این آیه است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
مَا كَانَ اللَّهُ لِيَذَرَ الْمُؤْمِنِينَ عَلَىٰ مَا أَنْتُمْ عَلَيْهِ حَتَّىٰ يَمِيزَ الْخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ ۗ وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيُطْلِعَكُمْ عَلَى الْغَيْبِ وَلَٰكِنَّ اللَّهَ يَجْتَبِي مِنْ رُسُلِهِ مَنْ يَشَاءُ ۖ فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ ۚ وَإِنْ تُؤْمِنُوا وَتَتَّقُوا فَلَكُمْ أَجْرٌ عَظِيمٌ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«اینگونه نبوده است که خداوند شما را به گونهای که هستید رها کند، بلکه خداوند پاک را از ناپاک جدا میسازد، و اینگونه نبوده است که خداوند شما را بر غیب آگاه نماید، بلکه خداوند از پیامبرانش هرکس را که بخواهد برمیگزیند، پس به خدا و پیامبرانش ایمان آورید، و اگر ایمان داشته باشید و پرهیزگاری کنید پس برایتان پاداشی بزرگ است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«خداوند نمیخواهد مؤمنان را به حالی که شما دارید رها کند، مگر آنکه پاک را از پلید جدا کند، و خداوند نمیخواهد شما را از غیب آگاه سازد، ولی هرکس را که بخواهد از پیامبرانش بر میگزیند، پس به خداوند و پیامبرانش ایمان بیاورید، و اگر ایمان بیاورید و پرهیزگاری کنید، پاداش بزرگی خواهید داشت»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، این آیه آخرین آیه مربوط به حوادث جنگ احد است و مهمترین دستاورد این جنگ برای مسلمانان را شناخته شدن منافقان عنوان کرده است. زیرا تا قبل از این اتفاق مسلمانان تنها مشرکان و کافران را دشمنان اسلام میدانستند؛ اما آیه در پی آن است و از مسلمانان میخواهد پس از این با حضور منافقان در میانشان با احتیاط بیشتری عمل کنند و با چشم دوستی به منافقان نگاه نکنند. آزمایش انسانها به هنگام ادعای ایمان، جداسازی بین مومنان و غیر مومنان، مشخص شدن ارزش هر کس به واسطه عمل او و تأکید همراهی تقوا با ایمان از نکات دیگر این آیه است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره آلعمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کردهاند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع میشود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۹: ۴۴۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۴: ۱۱۹.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۷۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۷۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۳: ۱۸۶-۱۸۹.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره آلعمران»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.