آیه ۱۸ سوره حاقه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۸ سوره حاقه''' هجدهمین [[آیه]] از شصت و نهمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. عرضه آشکار اعمال مخفی انسان‌ها در روز [[قیامت]] از مواردی است که در این آیه به آن اشاره شده است. عبارت «لاتخفی منکم خافیة» در این آیه با تعبیر [[آیه ۹ سوره طارق]] هم معنا هستند که در این آیات به آشکار شدن صفات پنهانی انسان‌ها و نیات مخفی آنان پرداخته شده است. | '''آیه ۱۸ سوره حاقه''' هجدهمین [[آیه]] از شصت و نهمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. عرضه آشکار اعمال مخفی انسان‌ها در روز [[قیامت]] از مواردی است که در این آیه به آن اشاره شده است. عبارت «لاتخفی منکم خافیة» در این آیه با تعبیر [[آیه ۹ سوره طارق]] هم معنا هستند که در این آیات به آشکار شدن صفات پنهانی انسان‌ها و نیات مخفی آنان پرداخته شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که بعد از دمیده شدن [[نفخه دوم صور]]، همه انسان‌ها زنده و حاضر می‌شوند و آنگاه تمام کارهای آنان آشکار و صفات و نیات درونی انسان‌ها بر ملا می‌گردد. به گزارش او، «تعرضون» (از ماده عرض) به معنای نشان دادن و عرضه داشتن چیزی است. همچنین او در ادامه آورده که برخی [[تفسیر قرآن|مفسران]] معتقدند جمله «لاتخفی منکم خافیة» اشاره به احاطه علمی [[خدا]] به همه چیز در آن روز است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص= | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که بعد از دمیده شدن [[نفخه دوم صور]]، همه انسان‌ها زنده و حاضر می‌شوند و آنگاه تمام کارهای آنان آشکار و صفات و نیات درونی انسان‌ها بر ملا می‌گردد. به گزارش او، «تعرضون» (از ماده عرض) به معنای نشان دادن و عرضه داشتن چیزی است. همچنین او در ادامه آورده که برخی [[تفسیر قرآن|مفسران]] معتقدند جمله «لاتخفی منکم خافیة» اشاره به احاطه علمی [[خدا]] به همه چیز در آن روز است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۵۵–۴۵۶|ج=۲۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۲:۵۶
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | حاقه | ||||
| تعداد آیات سوره | ۵۲ | ||||
| شماره آیه | ۱۸ | ||||
| شماره جزء | ۲۹ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۴ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۸ سوره حاقه هجدهمین آیه از شصت و نهمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. عرضه آشکار اعمال مخفی انسان‌ها در روز قیامت از مواردی است که در این آیه به آن اشاره شده است. عبارت «لاتخفی منکم خافیة» در این آیه با تعبیر آیه ۹ سوره طارق هم معنا هستند که در این آیات به آشکار شدن صفات پنهانی انسان‌ها و نیات مخفی آنان پرداخته شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
يَوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ لَا تَخْفَىٰ مِنْكُمْ خَافِيَةٌ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«در آن روز پیش آورده می‌شوید، از (کارهای) شما هیچ نهفته‌ای نهان نمی‌ماند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«در چنین روزی [بر خداوند] عرضه شوید، و هیچ رازتان پوشیده نماند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که بعد از دمیده شدن نفخه دوم صور، همه انسان‌ها زنده و حاضر می‌شوند و آنگاه تمام کارهای آنان آشکار و صفات و نیات درونی انسان‌ها بر ملا می‌گردد. به گزارش او، «تعرضون» (از ماده عرض) به معنای نشان دادن و عرضه داشتن چیزی است. همچنین او در ادامه آورده که برخی مفسران معتقدند جمله «لاتخفی منکم خافیة» اشاره به احاطه علمی خدا به همه چیز در آن روز است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره حاقه، شصت و نهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و هشتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره ملک و پیش از سوره معارج نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱: ۶۲۶.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۶۶۰.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۶۷.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۶۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۴: ۴۵۵–۴۵۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره حاقه»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۸۶۶.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
