آیه ۲۲۱ سوره بقره: تفاوت میان نسخهها
(ابرابزار) |
(+رده:آیههای با موضوع ازدواج و طلاق، +رده:آیههای با موضوع شرک، +رده:آیههای با موضوع حلال و حرام، +رده:آیههای با موضوع بهشت، +رده:آیههای با موضوع خدا (هاتکت)، ابرابزار) |
||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | {{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | ||
[[رده:آیههای با موضوع ازدواج و طلاق]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع بهشت]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع حلال و حرام]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع خدا]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع شرک]] | |||
[[رده:آیههای مدنی قرآن]] | [[رده:آیههای مدنی قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۲۹
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | بقره | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۸۶ | ||||
شماره آیه | ۲۲۱ | ||||
شماره جزء | ۲ | ||||
شماره حزب | ۷ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۲۱ سوره بقره، دویست و بیست و یکمین آیه از دومین سوره قرآن است. این آیه را مدنی دانستهاند. در متن این آیه، ممنوعیت حکم ازدواج زن و مرد مسلمان با غیر مسلمان عنوان شده است و کنیز و غلام مؤمن، برتر از زن و مرد آزاد مشرک دانسته شدند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَلَا تَنْكِحُوا الْمُشْرِكَاتِ حَتَّىٰ يُؤْمِنَّ ۚ وَلَأَمَةٌ مُؤْمِنَةٌ خَيْرٌ مِنْ مُشْرِكَةٍ وَلَوْ أَعْجَبَتْكُمْ ۗ وَلَا تُنْكِحُوا الْمُشْرِكِينَ حَتَّىٰ يُؤْمِنُوا ۚ وَلَعَبْدٌ مُؤْمِنٌ خَيْرٌ مِنْ مُشْرِكٍ وَلَوْ أَعْجَبَكُمْ ۗ أُولَٰئِكَ يَدْعُونَ إِلَى النَّارِ ۖ وَاللَّهُ يَدْعُو إِلَى الْجَنَّةِ وَالْمَغْفِرَةِ بِإِذْنِهِ ۖ وَيُبَيِّنُ آيَاتِهِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و با زنان مشرک ازدواج نکنید مگر اینکه ایمان بیاورند قطعاً کنیز مؤمن از زن (آزاد و) مشرک بهتر است گرچه شما را به تعجب آوَرَد و به مردان مشرک زن ندهید مگر اینکه ایمان بیاورند، و قطعا برده مؤمن بهتر از مرد (آزاد و) مشرک است، گرچه شما را بهسوی تعجب آوَرَد ایشان به جهنم فرا میخوانند، و خداوند (با فرمان خود شما را) بهسوی بهشت و مغفرت فرا میخواند و آیاتش را برای مردم بیان میکند تا متذکر شوند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و زنان مشرک را به همسری خود در نیاورید، مگر آنکه ایمان بیاورند، و کنیزی مؤمن بهتر است از زن آزاد مشرک، هرچند که شما را از او خوش آید و [زنان مسلمان را] به همسری مشرکان در نیاورید، مگر آنکه ایمان آورند و بردهای مؤمن بهتر از مرد آزاد مشرک است، هر چند که شما را از او خوش آید، اینان دعوتگر به آتش دوزخاند، و خداوند دعوتگر به بهشت و آمرزش به توفیق خویش است، و آیاتش را برای مردم به روشنی بیان میدارد تا پند گیرند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که این آیه در بیان احکام ازدواج است. در بخش ابتدایی آیه، ازدواج با زنان مشرک تا قبل از پذیرش اسلام، نهی شده است. در ادامه آیه، زن کنیز خداپرست، از زن آزاد بتپرست، هرچند زیبا که دیگران را به تعجب وادار، برتر دانسته شده است. در بخش دوم آیه، ازدواج زنان مسلمان با مردان مشرک نیز ممنوع عنوان شده است و همچون بخش اول، غلام مؤمن از مرد آزاد مشرک برتر دانسته شده است. در پایان آیه، دعوت مشرکان به سوی آتش و دعوت الله به سوی بهشت و آمرزش عنوان شده است و گفته شده که خدا آیاتش را برای متذکر شدن به مردم، تبیین کرده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره بقره، دومین سوره قرآن است که به خاطر دربرداشتن داستان گاو بنیاسرائیل، به نام بقره شناخته میشود. این سوره با ۲۸۵ یا ۲۸۷ آیه، بزرگترین سوره قرآن است. این سوره اولین سورهایست که با حروف مقطعه شروع میشود. بیشترین احکام فقهی قرآن نیز در این سوره قرار دارد. این سوره هشتاد و هفتمین و به نقلی هشتاد و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام است که پس از سوره مطففین و پیش از سوره انفال نازل شده است. در ترتیب مصحف اما بعد از سوره حمد و قبل از سوره آلعمران قرار گرفته است. تمام آیات این سوره در مدینه نازل شدهاند، بجز آیه ۲۸۱ سوره که در ماجرای حجةالوداع نازل شده است. وجود ۲۶ ناسخ یا منسوخ در این سوره گزارش شده است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۶: ۴۰۷.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲: ۳۰۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۵.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۵.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲: ۱۳۲–۱۳۳.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره بقره»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۹۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.