سوره کهف
| کهف | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 | |||||
| دسته‌بندی | مکی | ||||
| اطلاعات آماری | |||||
| شمارهٔ نزول | ۶۹ | ||||
| جزء | ۱۵و ۱۶ | ||||
| شمار آیه‌ها | ۱۱۰ | ||||
| شمار واژه‌ها | ۱۵۷۹ | ||||
| شمار حرف‌ها | ۶۵۵۰ یا ۶۴۶۰ | ||||
| متن سوره | |||||
 | |||||
|
|
||||
سوره کهف هجدهمین سوره قرآن که دارای ۱۱۰ آیه، ۱۵۷۹ کلمه و ۶۴۶۰ یا ۶۵۵۰ حرف است. این سوره مکی از نظر ترتیب نزول سوره‌ها، شصت و نهمین سوره قرآن محسوب می‌شود که بنابه نقل مشهور، نزول آن پیش از سوره نحل و پس از سوره غاشیه بوده است. هرچند در ترتیب مصحف کنونی در میان سوره‌های اسراء و مریم قرار دارد.[۱]
نام‌ها
فرهنگنامه علوم قرآن سه نام را برای این سوره گزارش می‌کند که دو نام «کهف» و «اصحاب کهف» از آیات ۹ تا ۲۶ سوره برگرفته شده‌اند. در این آیات به داستان زندگی اصحاب کهف اشاره شده است. نام دیگر سوره، «حائله» است. دلیل این نام‌گذاری نیز به این جهت است «سوره کهف» میان قاریان و عاملان به آن و آتش جهنم مانع و حائل می‌شود.[۲]
شأن و محل نزول
براساس گزارش منابع اسلامی، این سوره از سور مکی قرآن است که پیش از سوره نحل و پس از سوره غاشیه بر پیامبر اسلام نازل شده است. اما برخی مفسران آیات ۲۸، ۸۳ و ۱۰۱ سوره را مدنی دانسته‌اند.[۱]
ساختار و محتوا
«سوره کهف» هجدهمین سوره قرآن در ترتیب مصحف کنونی و شصت و نهمین سوره از نظر ترتیب نزول است که در حدود نیم جزء از قرآن قرار دارد و از سوره‌های مئین قرآن به‌شمار می‌آید. بنابه نقل مشهور، نسخی در سوره واقع نشده است. در این سوره داستان اصحاب کهف، ذوالقرنین، مسافرت موسی با خضر بیان شده است. همچنین در این سوره فرزند داشتن خداوند نفی شده و مسئله معاد مورد تأکید قرار گرفته است.[۱]
پانویس
ارجاعات
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگنامه علوم قرآن، ۱: ۲۷۵۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگنامه علوم قرآن، ۱: ۸۰۲.
منابع
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۹۰). «اسامی سوره کهف». فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۹۰). «سوره کهف». فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.