بدون تصویر

آیه ۱۴ سوره انشقاق

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۱۴ سوره انشقاق
مشخصات قرآنی
نام سورهانشقاق
تعداد آیات سوره۲۵
شماره آیه۱۴
شماره جزء۳۰
شماره حزب۱۱۸
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۱۴ سوره انشقاق چهاردهمین آیه از هشتاد و چهارمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. انکار قیامت و معاد علت دیگری است که در این آیه برای گرفتاری و عذاب کافران در آن روز بدان اشاره شده است. بنابه نظر مفسران به خاطر همین عقیده فاسد و انکار معاد بود که کافران در دنیا غرق در شهوات می‌شدند؛ دعوت پیامبران الهی را به سخره می‌گرفتند و آن را باور نداشتند. این موضوع در آیات دیگر قرآن از جمله آیه ۳۱ سوره مطففین و ۷۶ سوره قصص نیز بیان شده است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 إِنَّهُ ظَنَّ أَنْ لَنْ يَحُورَ آیهٔ ۱۴ از سورهٔ ۸۴ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«بی‌گمان او پنداشته بود که وی هرگز باز نخواهد گشت»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و می‌پنداشت که هرگز [به قیامت‌] باز نگردد»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که انکار قیامت و معاد علت دیگری است که در این آیه برای گرفتاری و عذاب کافران در آن روز بدان اشاره شده است. بنابه نظر مفسران به خاطر همین عقیده فاسد و انکار معاد بود که کافران در دنیا غرق در شهوات می‌شدند؛ دعوت پیامبران الهی را به سخره می‌گرفتند و آن را باور نداشتند. این موضوع در آیات دیگر قرآن از جمله آیه ۳۱ سوره مطففین و ۷۶ سوره قصص نیز بیان شده است. عبارت «لن یحور» (از ماده حور) در اصل به معنی تردد و رفت و آمد گفته شده است و فرقی نمی‌کند این رفت و آمد در عمل بوده باشد یا تفکر و اندیشه.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره انشقاق، هشتاد و چهارمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هشتاد و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره انفطار و پیش از سوره روم نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.